Przejdź do zawartości

Teatr Powszechny w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawa ujedn., WP:SK+Bn, usunięcie zbędnych linków do dat
szablon
Linia 90: Linia 90:
* [http://www.powszechny.com/ Strona internetowa teatru]
* [http://www.powszechny.com/ Strona internetowa teatru]


{{Teatry w Warszawie}}
[[Kategoria:Teatry Warszawy|Powszechny]]
[[Kategoria:Teatry Warszawy|Powszechny]]
[[Kategoria:Praga-Południe]]
[[Kategoria:Praga-Południe]]

Wersja z 20:15, 10 kwi 2016

Teatr Powszechny
{{{nazwa oryginalna}}}
{{{alt grafiki}}}
Teatr Powszechny widziany z alei Zielenieckiej
Pełna nazwa

Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera

Założyciel

{{{założyciel}}}

Data powstania

1944

Państwo {{{państwo}}}
Lokalizacja

ul. Zamoyskiego 20

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak, u góry znajduje się punkt z opisem „Teatr Powszechny”
Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, u góry znajduje się punkt z opisem „Teatr Powszechny”
52,247042°N 21,048498°E/52,247042 21,048498
Strona internetowa
Teatr Powszechny – stan przed remontem
Gmach teatru po remoncie

Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera – teatr założony w 1944 znajdujący się przy ulicy Jana Zamoyskiego 20 w Warszawie.

Historia

Przed II wojną światową znajdował się w tym samym miejscu Kino-Teatr Popularny. Teatr Powszechny działa od 1944 otwarty z inicjatywy Jana Mrozińskiego jeszcze dalej pod nazwą Teatr Popularny. W 1945 dyrekcję teatru objął Eugeniusz Poreda.

W pierwszych latach Teatr Powszechny był miejscem pracy dla wielu przedwojennych aktorów. Od początku grano największych twórców światowej literatury takich jak: Włodzimierza Perzyńskiego, Gabrielę Zapolską, Karola Dickensa czy Szekspira. W 1955, na jeden sezon, Teatr Powszechny objął Henryk Szletyński. Po nim dyrektorem był Tadeusz Kaźmierski, a kierownikiem artystycznym została Irena Babel.

W końcu lat 50. rozpoczął się okres odnowy, przełomowa okazała się premiera spektaklu Wojna i pokój. Gwiazdą teatru był niewątpliwie Adam Hanuszkiewicz, który objął w 1963 dyrekcję sceny przy ulicy Zamoyskiego. W 1969 Adam Hanuszkiewicz został mianowany szefem Teatru Narodowego w Warszawie. Aktorzy Powszechnego i Narodowego stworzyli jeden zespół. W 1975 dyrektorem teatru został Zygmunt Hübner, wybitny reżyser i aktor. Zygmunt Hübner skoncentrował wokół sceny najlepszych ówcześnie aktorów: Mariusza Benoit, Janusza Gajosa, czy Krystynę Jandę. W 1989 zmarł Zygmunt Hübner, a dyrektorem artystycznym Teatru Powszechnego został Andrzej Wajda, a od 1991 do 2007 dyrektorem naczelnym i artystycznym teatru był Krzysztof Rudziński, który z powodzeniem zastosował formułę teatru gwiazdorskiego. W latach 2007-2011 dyrektorem naczelnym i artystycznym był reżyser Jan Buchwald. Od września 2011 dyrektorem był Robert Gliński, od 2014 Paweł Łysak.

W latach 2009–2010 przeprowadzono remont generalny budynku teatru. W okresie remontu zespół grał gościnnie na deskach innych warszawskich teatrów.

Patron Teatru Powszechnego

 Osobny artykuł: Zygmunt Hübner.

Zygmunt Hübner rozpoczął pracę w Teatrze Powszechnym w Warszawie w 1974 i był z nim związany aż do śmierci. Do 1977 pracował tam jako kierownik artystyczny, a od 1977 jako dyrektor naczelny i artystyczny. Dzięki swojemu talentowi artystycznemu i organizacyjnemu oraz współpracy z najwybitniejszymi indywidualnościami polskiego teatru powtórzył sukces z pracy w Starym Teatrze, czyniąc z Teatru Powszechnego jedną z najlepszych scen w kraju. Wyreżyserował tam wiele ważnych i cenionych spektakli, m.in. Lot nad kukułczym gniazdem (1977) Dale’a Wassermana na podstawie powieści Kena Keseya, Zemstę (1978) Aleksandra Fredry, Spiskowców na podstawie powieści W oczach Zachodu (1980) Josepha Conrada, Iwonę, księżniczkę Burgunda (1983) Witolda Gombrowicza, Garderobianego (1986) Ronalda Harwooda i Medeę (1988) Eurypidesa. W kierowanym przez niego zespole aktorskim znaleźli się artyści współpracujący z nim wcześniej w Gdańsku i Krakowie: Mirosława Dubrawska, Anna Seniuk, Edmund Fetting, Kazimierz Kaczor, Władysław Kowalski, Franciszek Pieczka, Wojciech Pszoniak i Marek Walczewski oraz inny wybitni aktorzy: Krystyna Janda, Elżbieta Kępińska, Mariusz Benoit, Janusz Gajos, Leszek Herdegen, Piotr Machalica, Stanisław Zaczyk czy Zbigniew Zapasiewicz.

Z teatrem współpracowało wielu znakomitych reżyserów, wśród nich Kazimierz Kutz, Aleksander Bardini czy Piotr Cieślak, a także Andrzej Wajda, który w 1977 wystawił w Teatrze Powszechnym spektakl na podstawie Rozmów z katem Kazimierza Moczarskiego, w którym Hübner grał rolę Moczarskiego.

Sceny Teatru Powszechnego

Teatr Powszechny posiada 3 sceny:

  • Scena 300 – realizowane są na niej największe spektakle światowego i krajowego repertuaru.
  • Scena 200 – realizowane są na niej bardziej kameralne spektakle światowego i krajowego repertuaru
  • Scena 100 – realizowane są tu spektakle wymagające małych nakładów finansowych, głównie małoobsadowe sztuki współczesne.

Zespół artystyczny Teatru Powszechnego

Do zespołu artystycznego teatru w przeszłości należeli również: Maciej Góraj (w latach 1974–1989), Krzysztof Stroiński oraz zmarły Andrzej Piszczatowski.

Galeria

Linki zewnętrzne