Przejdź do zawartości

Trot: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
dr.
Nie podano opisu zmian
Linia 19: Linia 19:
|opis = Piosenka z 1938 r. autorstwa Kim Song-kyu i Park Yeong-ho. Wykonanie: Park Hyang-rim.
|opis = Piosenka z 1938 r. autorstwa Kim Song-kyu i Park Yeong-ho. Wykonanie: Park Hyang-rim.
}}
}}
'''Trot''' ([[Hangul]]: 트로트 ''teuroteu'')<ref group="uwaga" name="uwaga1">Czasami nazywany ''ppongjjak'' (kor. 뽕짝) ze względu na charakterystyczny rytm.</ref> – gatunek koreańskiej muzyki rozrywkowej. Jest uznawany za najstarszą formę koreańskiej muzyki popowej<ref name="PtKC">{{Cytuj książkę|tytuł =Passport to Korean Culture|url=http://books.google.pl/books?id=tDdvBgAAQBAJ&pg=PA56&lpg=PA56&source=bl&ots=I_oCHL1k2o&sig=2tDFz5BCoqe06mgzbnTETz73jts&hl=pl&sa=X&ved=0ahUKEwjun6G7p-fSAhXEESwKHZ5xA_EQ6AEITjAG#v=onepage&q&f=false|wydawca =Korean Culture and Information Service Ministry of Culture, Sports and Tourism| miejsce = | data=25 sierpnia 2011| strony =56| isbn =9788973751532}}</ref>. Sformułowany w czasie japońskich rządów na początku XX wieku, gatunek ukształtował się pod wpływem japońskich, koreańskich i amerykańskich elementów muzycznych<ref>{{Cytuj książkę|tytuł=Television Histories in Asia: Issues and Contexts|url=https://books.google.pl/books?id=_xQ-CgAAQBAJ&pg=PT263&lpg=PT263#v=onepage&q&f=false|wydawca =Routledge|rozdział =Shifts in Korean television music programmes|data=24 lipca 2015|strony =| isbn =9781135008062}}</ref><ref name="przyp2"/>. Ponadto gatunek ten przyjmował różne nazwy, takie jak ''yuhaengga'', ''ppongjjak'' i ostatecznie ''teuroteu'' (koreańska wymowa słowa „trot”). Choć popularność gatunku spadła w latach 90. XX w., został on przywrócony przez współczesnych koreańskich artystów popowych, takich jak [[Jang Yun-jeong]], [[Super Junior-T]], [[Daesung]] (członek [[Big Bang (zespół muzyczny)|Big Bangu]])<ref name="przyp1"/> oraz Joy (członkini [[Red Velvet]]).
'''Trot''' ([[Hangul]]: 트로트 ''teuroteu'')<ref group="uwaga" name="uwaga1">Czasami nazywany ''ppongjjak'' (kor. 뽕짝) ze względu na charakterystyczny rytm.</ref> – gatunek koreańskiej muzyki rozrywkowej. Jest uznawany za najstarszą formę koreańskiej muzyki popowej<ref name="PtKC">{{Cytuj książkę|tytuł =Passport to Korean Culture|url=http://books.google.pl/books?id=tDdvBgAAQBAJ&pg=PA56&lpg=PA56&source=bl&ots=I_oCHL1k2o&sig=2tDFz5BCoqe06mgzbnTETz73jts&hl=pl&sa=X&ved=0ahUKEwjun6G7p-fSAhXEESwKHZ5xA_EQ6AEITjAG#v=onepage&q&f=false|wydawca =Korean Culture and Information Service Ministry of Culture, Sports and Tourism| miejsce = | data=25 sierpnia 2011| strony =56| isbn =9788973751532}}</ref>. Sformułowany w czasie japońskich rządów na początku XX wieku, gatunek ukształtował się pod wpływem japońskich, koreańskich i amerykańskich elementów muzycznych<ref>{{Cytuj książkę|tytuł=Television Histories in Asia: Issues and Contexts|url=https://books.google.pl/books?id=_xQ-CgAAQBAJ&pg=PT263&lpg=PT263#v=onepage&q&f=false|wydawca =Routledge|rozdział =Shifts in Korean television music programmes|data=24 lipca 2015|strony =| isbn =9781135008062}}</ref><ref name="przyp1"/>. Ponadto gatunek ten przyjmował różne nazwy, takie jak ''yuhaengga'', ''ppongjjak'' i ostatecznie ''teuroteu'' (koreańska wymowa słowa „trot”). Choć popularność gatunku spadła w latach 90. XX w., został on przywrócony przez współczesnych koreańskich artystów popowych, takich jak [[Jang Yun-jeong]], [[Super Junior-T]], [[Daesung]] (członek [[Big Bang (zespół muzyczny)|Big Bangu]])<ref name="przyp1"/> oraz Joy (członkini [[Red Velvet]]).


Nazwa wywodzi się od „[[fokstrot]]u”, amerykańskiego tańca towarzyskiego o parzystym metrum, który wpłynął na prosty, dwudzielny rytm tego gatunku (od którego pochodzi nazwa dźwiękonaśladowcza ''ppongjjak'')<ref name=book2/>.
Nazwa wywodzi się od „[[fokstrot]]u”, amerykańskiego tańca towarzyskiego o parzystym metrum, który wpłynął na prosty, dwudzielny rytm tego gatunku (od którego pochodzi nazwa dźwiękonaśladowcza ''ppongjjak'')<ref name=book2/>.

Wersja z 14:31, 8 kwi 2017

Artykuł ten został zgłoszony do umieszczenia na stronie głównej w rubryce „Czy wiesz”.
Pomóż nam go sprawdzić: oceń zgłoszoną nominację.
Trot
Nazwa koreańska
Hangul

트로트 lub 트롯트

Transkrypcja poprawiona

Teuroteu lub Teurotteu

Transkrypcja MCR

T'ŭrot'ŭ lub T'ŭrott'ŭ

Szablon:Audio box Trot (Hangul: 트로트 teuroteu)[a] – gatunek koreańskiej muzyki rozrywkowej. Jest uznawany za najstarszą formę koreańskiej muzyki popowej[1]. Sformułowany w czasie japońskich rządów na początku XX wieku, gatunek ukształtował się pod wpływem japońskich, koreańskich i amerykańskich elementów muzycznych[2][3]. Ponadto gatunek ten przyjmował różne nazwy, takie jak yuhaengga, ppongjjak i ostatecznie teuroteu (koreańska wymowa słowa „trot”). Choć popularność gatunku spadła w latach 90. XX w., został on przywrócony przez współczesnych koreańskich artystów popowych, takich jak Jang Yun-jeong, Super Junior-T, Daesung (członek Big Bangu)[3] oraz Joy (członkini Red Velvet).

Nazwa wywodzi się od „fokstrotu”, amerykańskiego tańca towarzyskiego o parzystym metrum, który wpłynął na prosty, dwudzielny rytm tego gatunku (od którego pochodzi nazwa dźwiękonaśladowcza ppongjjak)[4].

Tło

Muzyka trot została sformułowana w czasie kolonialnych rządów Japonii w Korei od 1910 do 1945 roku. Początkową formą trotu były tłumaczenia zachodnich i japońskich popularnych piosenek (głównie z gatunku enka), nazywanych yuhaeng changga (hangul: 유행창가, hancha: 流行唱歌, dosł „popularne piosenki”)[5]. Piosenka Yun Sim-deok z 1926 roku, „Sa-ui chanmi”, jest często uważana za pierwszą changga yuhaeng. Później, w latach 30. XX w., yuhaeng changga zaczęły być komponowane przez koreańskich artystów. Nowo skomponowane koreańskie popularne piosenki znane były jako yuhaengga (hangul: 유행가; hancha: 流行歌, dosł. „modne piosenki”)[5]. W owym czasie powstał także nowy termin daejung gayo (hangul: 대중 가요; hancha: 大衆 歌謠, dosł. „popularna muzyka”), nawiązujący ogólnie do popularnej muzyki. Piosenka Kim Yong-hwana, „Nakhwa Yusu” (hangul: 낙화 유수; hancha: 落花流水), stała się symbolem wzrostu koreańskich kompozytorów i artystów produkujących popularne piosenki[6]. Oba utwory reprezentują tematy poruszane w yuhaengga, których tematy zazwyczaj dotykają osobistych emocji, miłości i życia[4].

Po zakończeniu II wojny światowej i kolonialnych rządów Japonii w Korei, muzyka trot zaczęła bardziej przypominać zachodnią[5]. Złożyły się na to głównie obecność amerykańskich żołnierzy sprzyjająca popularyzacji jazzu i rocka, a także rozwój rynku muzycznego w celu ułatwienia dostępu do tej muzyki w kraju[7]. W tym czasie popularność zdobyły Siostry Kim, których występy przyciągały uwagę amerykańskich żołnierzy i publiczności, i które błyskawicznie zdobyły sławę po występie w The Ed Sullivan Show w latach sześćdziesiątych[7]. W tym okresie zadebiutowało wielu południowokoreańskich muzyków, takich jak Lee Mi-ja, Patti Kim, Tae Jin-ah, Na Hoon-a.

  1. ↑ Czasami nazywany ppongjjak (kor. 뽕짝) ze względu na charakterystyczny rytm.
  1. ↑ Passport to Korean Culture. Korean Culture and Information Service Ministry of Culture, Sports and Tourism, 25 sierpnia 2011, s. 56. ISBN 978-89-7375-153-2.
  2. ↑ Shifts in Korean television music programmes. W: Television Histories in Asia: Issues and Contexts. Routledge, 24 lipca 2015. ISBN 978-1-135-00806-2.
  3. ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie przyp1
    BŁĄD PRZYPISÓW
  4. ↑ a b John Lie: K-Pop: Popular Music, Cultural Amnesia, and Economic Innovation in South Korea. University of California Press, 31 października 2014, s. 25. ISBN 978-0-520-28311-4.
  5. ↑ a b c History of Kpop: Trot Era. aminoapps.com. [dostęp 2017-03-21]. (ang.).
  6. ↑ Trot, une “K-Pop” de nostalgie ?. soompi.com. [dostęp 2017-03-21]. (fr.).
  7. ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie przyp2"
    BŁĄD PRZYPISÓW
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Trot&oldid=49002001”