Przejdź do zawartości

Nawra (województwo kujawsko-pomorskie): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Zmieniłem zdjęcie na lepsze.
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Poprawiam Szablon:Przypisy i dodaję nagłówek
Linia 63: Linia 63:




{{Przypisy|przypisy=
== Przypisy ==
{{Przypisy|
<ref name = "Dz.U. 29/2013">Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części ({{Dziennik Ustaw|2013|200}})</ref>
<ref name = "Dz.U. 29/2013">Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części ({{Dziennik Ustaw|2013|200}})</ref>



Wersja z 21:56, 16 sty 2018

Nawra
{{{rodzaj miejscowości}}}
{{{alt zdjęcia}}}
Pałac w Nawrze
Państwo kujawsko-pomorskie
Powiat

toruński

Gmina

Chełmża

Liczba ludności (III 2011)

477[1]

Strefa numeracyjna

(+48) 56

Kod pocztowy

87-140[2]

Tablice rejestracyjne

CTR

SIMC

0842093

Położenie na mapie gminy wiejskiej Chełmża
Mapa konturowa gminy wiejskiej Chełmża
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie powiatu toruńskiego
Mapa konturowa powiatu toruńskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

Nawrawieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie toruńskim, w gminie Chełmża.


Podział i demografia

Kościół w Nawrze

Miejscowość w średniowieczu (XIV wiek) przeszła na własność prokuratora papowskiego (z Papowa Biskupiego)[3]. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie toruńskim. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 477 mieszkańców[1]. Jest siódmą co do wielkości miejscowością gminy Chełmża.

Części wsi

Integralne części wsi Nawra [4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0842101 Izabelin część wsi
0842118 Nawra-Kolonia część wsi

Zabytki

  • Zespół pałacowo-parkowy: klasycystyczny pałac zbudowany w latach 1798-1805 dla Konstantego Kruszyńskiego, przebudowany w latach 1870-1880 dla rodziny Sczanieckich. Od 1865 roku właścicielem został ród Sczanieckich, po ślubie Bogusławy, córki Władysława Kruszyńskiego, z działaczem narodowym i kolekcjonerem sztuki Michałem Sczanieckim. W czasie II wojny światowej pałac został zdewastowany przez Niemców, którzy już na początku okupacji usunęli całkowicie z majątku ostatnich właścicieli: Jana i Irenę z Cichowskich Sczanieckich. Po bokach pałacu znajdują się dwie symetrycznie rozmieszczone oficyny. Pałac otoczony jest zaprojektowanym przez braci Larassów parkiem krajobrazowym z 1. połowy XIX wieku
  • Klasycystyczna karczma z końca XVIII wieku
  • Gotycko-barokowy kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej z kamieni polnych i cegły, powstał prawdopodobnie w XIV w., przebudowany po roku 1661 i w latach 1778-1786, wewnątrz wyposażenie barokowe. W rokokowym ołtarzu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z 1. połowy XVII wieku, w sukience z roku 1767, według legendy przywieziony z niewoli moskiewskiej przez Bernarda Kruszyńskiego. Wśród pozostałego wyposażenia znajdują się: epitafium Kruszyńskich z roku 1815, fundacji Konstantego Kruszyńskiego, ołtarze boczne z przełomu XVII i XVIII w., późnorenesansowe stalle z 1. połowy XVII w., rokokowa ambona z 3. ćwierci XVIII w.

Zobacz też

Bibliografia

  • F. Stolkowski Nawra z tamtych lat, Muzeum Etnograficzne im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu 2014 r., ISBN 978-83-61891-72-7

Linki zewnętrzne



Przypisy

  1. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2015-03-26].
  3. Waldemar Rozynkowski: Zarys Dziejów Gminy Papowo Biskupie. Papowo Biskupie: Urząd Gminy, 1996.
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 18.11.2015].