Język regionalny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Polska: <ref>{{ Dziennik Ustaw }}</ref> |
Aktualizacja informacji dotycząca statusu prawnego języka śląskiego Znaczniki: VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
W [[Polska|Polsce]] status języka regionalnego ma [[język kaszubski|etnolekt kaszubski]], co reguluje ustawa z dnia 6 stycznia 2005 roku o [[mniejszość narodowa|mniejszościach narodowych]] i [[grupa etniczna|etnicznych]] oraz o języku regionalnym<ref>{{Dziennik Ustaw|2005|17|141}}</ref>. W niektórych gminach: [[Linia (gmina)|Linia]], [[Luzino (gmina)|Luzino]], [[Parchowo (gmina)|Parchowo]], [[Sierakowice (gmina)|Sierakowice]] i [[Żukowo (gmina)|Żukowo]] urzędnicy są zobowiązani ustawowo, aby na pisma interesantów w kaszubszczyźnie odpowiadać również w tej mowie, gdy interesanci sobie tego życzą. |
W [[Polska|Polsce]] status języka regionalnego ma [[język kaszubski|etnolekt kaszubski]], co reguluje ustawa z dnia 6 stycznia 2005 roku o [[mniejszość narodowa|mniejszościach narodowych]] i [[grupa etniczna|etnicznych]] oraz o języku regionalnym<ref>{{Dziennik Ustaw|2005|17|141}}</ref>. W niektórych gminach: [[Linia (gmina)|Linia]], [[Luzino (gmina)|Luzino]], [[Parchowo (gmina)|Parchowo]], [[Sierakowice (gmina)|Sierakowice]] i [[Żukowo (gmina)|Żukowo]] urzędnicy są zobowiązani ustawowo, aby na pisma interesantów w kaszubszczyźnie odpowiadać również w tej mowie, gdy interesanci sobie tego życzą. |
||
W kwietniu 2024 roku Sejm zadecydował o uznaniu [[etnolekt śląski|etnolektu śląskiego]]<ref>[http://orka.sejm.gov.pl/Druki6ka.nsf/0/53D98A50C193B814C125782A0046A5A0/$file/3835.pdf Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym, a także niektórych innych ustaw - autor Marek Plura]</ref> jako języka regionalnego. |
|||
== [[Unia Europejska]] == |
== [[Unia Europejska]] == |
||
Wersja z 15:09, 26 kwi 2024
Język regionalny – wg definicji zawartej w Europejskiej karcie języków regionalnych lub mniejszościowych: mowa tradycyjnie używana na terenie państwa przez mniejszą liczebnie od reszty grupę obywateli, odmienna od przyjętego języka urzędowego oraz niebędąca ani dialektem oficjalnego języka tego państwa, ani językiem migrantów.
Polska
W Polsce status języka regionalnego ma etnolekt kaszubski, co reguluje ustawa z dnia 6 stycznia 2005 roku o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym[1]. W niektórych gminach: Linia, Luzino, Parchowo, Sierakowice i Żukowo urzędnicy są zobowiązani ustawowo, aby na pisma interesantów w kaszubszczyźnie odpowiadać również w tej mowie, gdy interesanci sobie tego życzą.
W kwietniu 2024 roku Sejm zadecydował o uznaniu etnolektu śląskiego[2] jako języka regionalnego.
Statusem języka regionalnego objęte są niektóre języki w pozostałych krajach Unii Europejskiej:
- we Francji: szampański, oksytański, alzacki, bretoński
- w Niemczech: dolnosaksoński, dolnołużycki, górnołużycki.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Europejska karta języków regionalnych lub mniejszościowych (PDF)
- Ustawa z 6 stycznia 2005 roku o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym. ks.sejm.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-11)].