Religia Hunów

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 13 gru 2009, była oparta na tej wersji.

Szablon:Linki Religia Hunów północnokaukazkich - znana z Historii Agwanów (Albanów kaukazkich) z VI-VII w.

Najwyższą cześć oddawano bogowi nieba Tenri-chanowi. Jednocześnie ubóstwiano Słońce, Księżyc, ogień, wodę, czczono bogów dróg (podróży) i boga gromowładcę Kuara, którego przebłagiwano ofiarami w przypadku porażenia piorunem. Rozpowszechnione było oddawanie czci niektórym drzewom, (zwłaszcza wysokiemu dębowi w pobliżu Waraczanu - uważano go za dawcę życia i wszelkich dóbr). Czczonym drzewom i bogom składano ofiary z koni, których krew rozlewano wokół drzewa, a głowę i skórę zwierzęcia nań wieszano. Wierzono, że takie drzewo jest nienaruszalne. Gdyby ktoś, nawet nieświadomie, zerwał choćby gałązkę, czekać go będą męki i śmierć. Niektóre zabawy i tańce przy dźwiękach bębnów należały także do form kultowych, podobnie jak obrzędy pogrzebowe. Istniał zwyczaj zadawania sobie ran na znak żałoby. Noszono amulety ochronne, którymi były wizerunki fantastycznych zwierząt (np. smoków).

Bibliografia

Krzysztof Dąbrowski, Teresa Nagrodzka-Majchryk, Edward Tryjarski, Hunowie europejscy, Protobułgarzy, Chazarowie, Pieczyngowie, z serii: „Kultura Europy wczesnośredniowiecznej” z. 4, Ossolineum 1975, s. 455-457