Przejdź do zawartości

Stanisław Lanckoroński (zm. 1489)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Kb (dyskusja | edycje) o 21:07, 16 lip 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 16 lip 2017, była oparta na tej wersji.

Stanisław Lanckoroński z Brzezia, Lanckorony i Wodzisławia zwany Marszałkowic herbu Zadora (zm. 1489) – marszałek nadworny koronny, dyplomata.

Był synem Mikołaja i Felicji Lis.

W 1468 powołany w skład delegacji polskiej do króla Czech Jerzego z Podiebradów, w celu nakłonienia go do przeznaczenia tronu czeskiego Władysławowi Jagiellończykowi. Brał czynny udział w zmaganiach militarnych Władysława Jagiellończyka z Maciejem Korwinem o Śląsk i Morawy. W 1475 jako kuchmistrz wielki koronny odprowadził królewnę Jadwigę Jagiellonkę do Bawarii, gdzie poślubiła Jerzego Bogatego. W 1478 wraz z Janem Długoszem odbył poselstwo do Budy i Wyszehradu, gdzie doprowadził do rozejmu z Korwinem.

Był jednym z najbogatszych możnowładców małopolskich.

Bibliografia

Feliks Kiryk, Stanisław Lanckoroński, w: Polski Słownik Biograficzny, t. XVI, 1971, s. 450-451.

p
d
e

Marszałkowie nadworni koronni

Paszek z Bogumilowic (1409–1410)
Piotr Niedźwiedzki (1410–1419)
Jędrzej Brochocki (1419–?)
Wawrzyniec Zaremba z Kalinowy (?–1428)
Domarat z Kobylan (1428–1440)
Jakub Przekora z Morawian (1440–?)
Mikołaj Lanckoroński
Piotr Oleśnicki z Sienna
Andrzej Tęczyński z Rabsztyna
Jan z Brzezia Lanckoroński
Jan Bejzat z Mokrska
Jan Szczekocki przed 1454
Mikołaj Zakrzowski
Hynek z Balic, z Gorenic
Jan Bejzat z Mokrska (–1455)
Jan Kuropatwa (1455–1459)
Piotr Dunin (1459–)
Michał Lasocki (?–1472)
Paweł Jasieński (1472–1475)
Piotr Kurozwęcki (1475–1477)
Stanisław Lanckoroński (1477–1489)
Rafał Leszczyński (1489–1501)
Jan Rabsztyński (1502–1505)
Janusz Świerczowski (1505)
Stanisław Jarocki (1509–1518)
Piotr Kmita Sobieński (1518–1522)
Jan Tęczynski (1522–1553)
Stanisław Maciejowski (1553–1563)
Stanisław Wolski (1564–1566)
Stanisław Barzi (1568–1571)
Andrzej Opaliński (1572–1574)
Andrzej Zborowski (1574–1588)
Stanisław Przyjemski (1588–1593)
Prokop Sieniawski (1594-1596)
Mikołaj Wolski (1600–1616)
Andrzej Przyjemski (1617–1618)
Łukasz Opaliński (1622–1634)
Stanisław Przyjemski (1634–1642)
Adam Kazanowski (1643–1649)
Jerzy Sebastian Lubomirski (1650)
Łukasz Opaliński (1650–1662)
Jan Klemens Branicki (1662–1573)
Stanisław Herakliusz Lubomirski (1673–1674)
Mikołaj Hieronim Sieniawski (1674–1683)
Hieronim Augustyn Lubomirski (1683–1692)
Józef Karol Lubomirski (1692–1702)
Kazimierz Ludwik Bieliński (1702)
Wojciech Andrzej Dąmbski (1702–1725)
Stanisław Franciszek Tarło (1707)
Stanisław Chomętowski (1725–1726)
Stefan Potocki (1726–1730)
Franciszek Bieliński (1732–1742)
Jerzy August Mniszech (1742–1767)
Franciszek Wielopolski (1767–1773)
Jerzy August Mniszech (1773–1775)
Franciszek Rzewuski (1775–1783)
Kazimierz Raczyński (1783–1793)
Stanisław Kostka Bieliński (1793–1795)

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Lanckoroński_(zm._1489)&oldid=49915727”