Przejdź do zawartości

S-125

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Kij (dyskusja | edycje) o 01:52, 2 kwi 2020. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
S-125
Ilustracja
Informacje podstawowe
Rodzaj systemu

przeciwlotniczy

Zwalczane cele

samoloty, helikoptery

Wejście do służby

1961

Pociski
System
S-125 Newa-SC

S-125 Newa, w kodzie NATO SA-3 Goa – system kierowanych pocisków rakietowych ziemia-powietrze opracowanych w ZSRR w celu uzupełnienia systemów S-25 i S-75, w porównaniu do których miał krótszy zasięg, niższy pułap i mniejszą prędkość, jednak dzięki dwustopniowej konstrukcji rakiety na paliwo stałe lepiej nadawał się do niszczenia manewrujących celów na niskich pułapach.

Wersje

  • M-1 Wołna – morska wersja systemu w kodzie NATO znana jako SA-N-1 Goa
  • Newa-SC (Przeciwlotniczy Zestaw Rakietowy Newa SC) – powstał w Polsce, w wyniku modernizacji będącego na uzbrojeniu armii wielu krajów PZR S-125 M „Newa” produkcji ZSRR[1].

System rakietowy Newa-SC („SC” pochodzi od słów: samobieżny i cyfrowy) jest typowym zestawem średniego zasięgu do obrony obiektów i terytorium kraju. Zestaw może strzelać rakietami typu 5W27U i D. Ich zasięg wynosi 25 km, natomiast pułap 18 km. Podczas modernizacji do wersji SC wymieniono analogowy, zbudowany na lampach elektronowych system sterowania na nowoczesny, mikroprocesorowy. Wyrzutnie rakiet zamontowano na podwoziu gąsienicowym czołgu T-55, a radarową stację naprowadzania i śledzenia celów, oraz rakiet – na 8 kołowym podwoziu ciężarówki „MAZ” (pochodzącym od wyrzutni rakiet „Scud” wycofanych z uzbrojenia w Polsce), co znacznie zwiększyło mobilność zestawu. Do tego standardu zmodernizowano 21 posiadanych przez Siły Zbrojne RP zestawów S-125 „Newa”. Modernizacja wykonana została przez Wojskowe Zakłady Elektroniczne w Zielonce przy udziale WAT. W nowo zmodernizowane zestawy rakietowe zostały uzbrojone pozostałe po reorganizacji Sił Powietrznych dywizjony ogniowe artylerii rakietowej obrony powietrznej.

Użycie bojowe

Pierwsze zestawy S-125 zostały rozmieszczone wokół Moskwy w latach 1961-1964 jako element obrony przeciwlotniczej radzieckiej stolicy. S-125 nie zostały użyte w czasie wojny w Wietnamie, ponieważ po rozłamie radziecko-chińskim w 1960 Rosjanie obawiali się, że pociski mogą trafić do Chin i tam zostać skopiowane. Zestawy trafiły natomiast na uzbrojenie Egiptu i Syrii i były użyte przeciwko lotnictwu Izraela w czasie wojny na wyczerpanie i wojny Jom Kipur. W 1970 Egipcjanie zestrzelili przy ich pomocy 9 izraelskich samolotów, a uszkodzili 3[2], natomiast w 1973 syryjskie S-125 miały zestrzelić aż 43 izraelskie maszyny[3]. Na równie obfity łup Syryjczycy liczyli w momencie wybuchu wojny w Libanie, w połowie roku 1982 wyrzutnie S-125 rozmieścili w dolinie Bekaa. Jednak w ciągu jednego dnia (9 czerwca 1982) izraelskie lotnictwo zniszczyło wszystkie wyrzutnie nie tracąc ani jednego samolotu (operacja „Mole Cricket 19”)[4]. Posiadały je na swoim wyposażeniu (silnie wspierane przez ZSRR i Kubę) Ludowe Siły Powietrzne Angoli (FAN) w czasie wojny domowej lat 1976-2002 – 7 czerwca 1980 zestrzeliły południowoafrykański Mirage F1s[5]. Podczas I wojny w Zatoce Perskiej, 19 stycznia 1991 na południe od Bagdadu irackie S-125 zestrzeliły amerykański F-16 (87-257)[6]. Dwa dni wcześniej jeden z amerykańskich B-52 został uszkodzony rakietą wystrzeloną prawdopodobnie z S-125 (lub z 2K12 Kub). 27 marca 1999, koło miejscowości Budanovci, jugosłowiańska obrona przeciwlotnicza, przy użyciu zmodyfikowanego zestawu „Newa-M”, zestrzeliła amerykański F-117 „Nighthawk”[7], a 2 maja tego samego roku, koło miejscowości Šabac, ofiarą S-125 padł F-16[8].

Użytkownicy

Kolor niebieski - aktualni , czerwony - byli

Byli użytkownicy

Przypisy

  1. Wojskowe Zakłady Elektroniczne Spółka Akcyjna: Modernizacja Przeciwlotniczego Zestawu Rakietowego S-125 M do wersji pzr NEWA SC. [dostęp 2015-08-05]. (pol.).
  2. David Coopler: Arab MiG-19 and MiG-21 Units in Combat. Oxford: Osprey Publishing, 2004, s. 96. ISBN 1-84176-655-0. (ang.).
  3. Abraham Rabinovich: The Yom Kippur War: The Epic Encounter That Transformed the Middle East. New York: Schocken Books, 2005, s. 496-497. ISBN 0-8052-4176-0. (ang.).
  4. Rebecca Grant: The Bekaa Valley War. June 2002. [dostęp 8 stycznia 2010]. (ang.).
  5. Dick Lord: Vlamgat: The Story of the Mirage F1 in the South African Air Force. Johannesburg: Covos-Day Books, 2000. ISBN 0-620-24116-0. (ang.).
  6. F-16 Aircraft Database. Airframe Details for F-16 #87-0257. [dostęp 8 stycznia 2010]. (ang.).
  7. Serb discusses 1999 downing of stealth. USA Today. [dostęp 6 stycznia 2010]. (ang.).
  8. Chris Roberts: Holloman commander recalls being shot down in Serbia. [dostęp 6 stycznia 2010]. (ang.).
  9. a b c d e f Sistema antiaéreo Pechora-2M: Un arma eficaz como el Kalashnikov. Vedomosti, RIA, 26 grudnia 2008 [dostęp 2009-07-19].
  10. a b c d ОАО «Оборонительные системы» рассчитывает на дальнейшее расширение экспортных поставок модернизированного ЗРК «Печора-2М» | Ракетная техника [online] [dostęp 2017-07-20].
  11. Египетский ЗРК „Печора-2М” - bmpd [online], bmpd.livejournal.com [dostęp 2017-11-26] (ang.).
  12. Египет показал новую „Печору” [online] [dostęp 2017-07-20].
  13. Белорусско-российские ЗРК «Печора-2М» приняты на вооружение армией Египта [online], ВПК.name [dostęp 2017-07-20].
  14. Defense & Security Intelligence & Analysis: IHS Jane’s | IHS, Articles.janes.com [dostęp 2013-08-26].
  15. Lenta.ru: Наука и техника: КНДР усилила противовоздушную оборону Пхеньяна [online] [dostęp 2014-11-14].
  16. The Military Balance 2013. P. 164
  17. The International Institute For Strategic Studies IISS The Military Balance 2012. – Nuffield Press, 2012. – С. 349 с.
  18. Trade Registers [online] [dostęp 2014-11-14].
  19. http://www.janes.com/article/57003/south-sudan-deploys-s-125-sam-system
  20. БАСТИОН: военно-технический сборник, ВООРУЖЕНИЯ, ВОЕННАЯ ТЕХНИКА, ВОЕННО-ТЕХНИЧЕСКИЙ СБОРНИК, СОВРЕМЕННОЕ СОСТОЯНИЕ, ИСТОРИЯ РАЗВИТИЯ ОПК, БАСТИОН ВТС, НЕВСКИЙ БАСТИОН, ЖУРНАЛ, СБОРНИК, ВПК, АРМИИ, ВЫСТАВКИ, САЛОНЫ, ВОЕННО-ТЕХНИЧЕСКИЕ, НОВОСТИ, ПОСЛЕДНИЕ НОВОСТИ, ВОЕННЫЕ НОВОСТИ, СОБЫТИЯ ФАКТЫ ВПК, НОВОСТИ ОПК, ОБОРОННАЯ ПРОМЫШЛЕННОСТЬ, МИНИСТРЕСТВО ОБОРОНЫ, СИЛОВЫХ СТРУКТУР, КРАСНАЯ АРМИЯ, СОВЕТСКАЯ АРМИЯ, РУССКАЯ АРМИЯ, ЗАРУБЕЖНЫЕ ВОЕННЫЕ НОВОСТИ, ВиВТ, ПВН [online] [dostęp 2017-07-20].
  21. Ukrainian ministry of Defence [online], Міністерство оборони України [dostęp 2014-11-14].
  22. 19.04.12 Египетские ЗРК «Печора-2М» - фото - Военный паритет [online] [dostęp 2017-07-20].
  23. a b Венесуэльский орешек [online], ВПК.name [dostęp 2017-07-20].
  24. ЦАМТО / Главное / В Венесуэле создан первый позиционный район, где базируется батарея ЗРК „Печора-2М”, Armstrade.org [dostęp 2013-08-26].
  25. James B. Linder, A. James Gregor, The Chinese communist Air Force in the „punitive” war against Vietnam, „Air University Review”, 6, XXXIII, United States Air Force, 1981 [dostęp 2011-01-07].
  26. o, С-125М-2ТМ „Печора-2ТМ” во Вьетнаме? [online], 3 marca 2012 [dostęp 2017-07-20].
  27. PL raketový komplet S-125 NĚVA | Fronta.cz [online] [dostęp 2017-07-20].
  28. Sean O’Connor, IMINT & Analysis: Hungarian Strategic Air Defense: A Cold War Case Study, Geimint.blogspot.com, 1 października 2008 [dostęp 2013-08-26].
  29. Oryx sur Twitter : „Islamic State just captured the S-125 surface-to-air missile (SAM) site positioned north of T4 airbase https://t.co/g9Q9MzUU2w https://t.co/QVoXFNRjgo" [online], twitter.com [dostęp 2017-11-26] (fr.).
  30. Missle Destruction [online] [zarchiwizowane z adresu 2008-10-19].
  31. Somalia - Mission, Organization, and Strength, Country-data.com [dostęp 2013-08-26].