Przejdź do zawartości

Pigmalion (dramat George’a Bernarda Shawa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pigmalion (ang. Pygmalion) – dramat napisany przez George’a Bernarda Shawa. Od chwili swej premiery w 1913 roku komedia nie schodziła z afisza. Doczekała się 11 adaptacji filmowych, wśród których jest amerykański musical My fair Lady z 1964 roku[1].

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Profesor Higgins zakłada się z pułkownikiem Pickeringiem, że w ciągu 6 miesięcy wprowadzi na salony biedną kwiaciarkę Elizę. Uczy dziewczynę zasad gramatycznej i pięknej mowy oraz towarzyskiej ogłady, po czym wprowadza ją do ambasady na przyjęcie i wygrywa zakład. Profesor zbyt późno uświadamia sobie swoje uczucie do Elizy[1].

Bohaterowie

[edytuj | edytuj kod]
  • Profesor Henryk Higginsfonetyk, zajmujący się badaniem akcentów w mowie mieszkańców różnych dzielnic Londynu, autor Alfabetu powszechnego.
  • Pickering – przyjaciel Higginsa, pułkownik. Wprowadza się do Higginsa w celu prowadzenia badań nad fonetyką, bierze udział w nauczaniu Elizy.
  • Eliza Doolittle – kwiaciarka z Covent Garden, pochodząca z nizin społecznych.
  • Pan Doolittle – ojciec Elizy, śmieciarz.
  • Pani Higgins – matka Henryka Higginsa.
  • Nepommuck – były uczeń Higginsa, znawca języków europejskich.
  • Fred – chłopak zakochany w Elizie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Konrad J. Zarębski, Słownik adaptacji filmowych, Bielsko-Biała: ParkEdukacja, 2005, s. 182-184, ISBN 83-7266-322-X, OCLC 749728478 [dostęp 2020-02-04].