Przejdź do zawartości

Krypta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krypta w podziemiach kościoła w Woli Gułowskiej.

Krypta (łac. crypta z gr. krypté „kryjówka”) – przesklepione pomieszczenie znajdujące się pod posadzką kościoła, pierwotnie służące do przechowywania relikwii, później coraz większe, służyło jako miejsce pochówków[1]. W kryptach chowano dostojników kościelnych, władców lub ważne osoby świeckie. W starożytności kryptą nazywano podziemny, sklepiony korytarz lub salę[2], w okresie starochrześcijańskim – pomieszczenie w katakumbach, gdzie znajdował się grób świętego[2].

W Polsce krypty znajdują się m.in. pod katedrą na Wawelu w Krakowie, w Warszawie w bazylice archikatedralnej św. Jana Chrzciciela, a w Gdańsku pod kościołem św. Ignacego Loyoli.

Rodzaje krypt

[edytuj | edytuj kod]

W zależności od formy rozróżniamy następujące rodzaje krypt[2]:

  • sztolniowa – z wąskim korytarzem prowadzącym do pomieszczenia głównego
  • pierścieniowa – z obejściem wokół głównego pomieszczenia
  • halowa – z obszernym wnętrzem wspartym na kolumnach

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. krypta, [w:] Zbigniew Bania, Małgorzata Jędryczko, Sztuka świata. T. 17, Słownik terminów : A -K, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 358, ISBN 978-83-213-4726-4, OCLC 829853214 [dostęp 2020-05-13].
  2. a b c krypta, [w:] Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Słownik terminologiczny sztuk pięknych, wyd. 3, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 215, ISBN 83-01-12365-6, OCLC 51024180 [dostęp 2020-05-13].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]