Aimée (22) en Desson (35) wonen op 24 vierkante meter: ‘We eten van een strijkplank met een handdoek erop’

Student Aimée van Benthem werkt sinds haar 15de bij hotel-restaurant Morgan & Mees aan de Nassaukade. Als ze in 2022 op zoek gaat naar woonruimte, kan ze een zolderkamer erboven huren. “Het hele pand is van de eigenaren. Er zit een aantal hotelkamers in, de rest wordt verhuurd aan personeel. Ik deelde de woonkamer, badkamer en keuken met drie huisgenoten.”

Een paar maanden later ontmoet ze ­tijdens het werk Desson Smits, shiftleader bij het bedrijf. “Hij huurde de ruimte een verdieping lager. We spraken na het werk een keer af voor een theetje, als vrienden, maar we werden verliefd. We waren net aan het daten toen hij voor twee maanden naar Zuid-Afrika vertrok. Aan het einde van zijn reis zocht ik hem op in Kaapstad, vanaf dat moment zijn we samen.”

Drie plankjes

Iedere avond vertrekt Van Benthem in pyjama naar een verdieping lager om bij Smits te gaan slapen: “Na zes maanden besloten we dat we net zo goed konden samenwonen. Ik zegde mijn kamer op en trok bij hem in, op 24 m².” Omdat de ruimte zo klein is, moet Van Benthem een deel van haar spullen bij haar ouders stallen; ze krijgt drie plankjes voor haar kleding. Smits: “Ik moest zelf wat kleding wegdoen om ruimte te maken. Er staat een bed en een meter daarvandaan een kleine bank. Iedere avond dekken we de strijkplank met een handdoek, waar we van eten. De was hangen we op aan de kastdeur, die daardoor niet meer open kan, en je moet onder de was door kruipen om naar de keuken te kunnen.”

Van Benthem: “Het is heel knus, maar de test van op elkaars lip zitten hebben we inmiddels wel doorstaan. Omdat ons huurcontract na twee jaar zou aflopen en we iets meer ruimte wilden, zijn we een jaar geleden intensief op zoek gegaan naar iets anders. We schreven ons in bij makelaars en nieuwbouwprojecten en reageerden via Woningnet en Funda. Overal zijn de wachtlijsten eindeloos en omdat ik nog studeer en werk op een nulurencontract, liep het iedere keer spaak op mijn inkomen. We moeten drie of vier keer de huur verdienen en dat redden we op papier niet. Huurwoningen onder de 1100 euro vind je nergens meer.”

Purmerend en Baarn

Hun wooneisen worden, naarmate de zoektocht vordert, steeds minder streng. Van Benthem: “Eerst zochten we naar iets met twee slaapkamers, het liefst met een buiten, wat we nu niet hebben, en graag in Amsterdam. Dat leverde allemaal niets op en dus gingen we ook reageren op woningen tussen Purmerend, waar ik vandaan kom, en Baarn, waar Desson is geboren. We reageerden op steeds duurdere en kleinere huizen, zonder tuin of balkon, en nog steeds werden we niet uitgekozen voor een bezichtiging.”

Het stel overweegt om een halfjaar naar Barcelona te vertrekken, maar krijgt dan goed nieuws. Smits: “De dochter van de vriendin van mijn vader verhuisde met haar gezin naar Amersfoort. Ze lieten een woning achter in Bos en Lommer en droegen ons voor bij de verhuurder. We moesten onze loonstroken van de laatste drie maanden aanleveren, maar ik geloof dat de huisbaas vooral blij was dat het snel kon worden geregeld. Anderhalve maand geleden werden we gebeld dat we erin konden trekken.”

Er viel een enorme last van hun schouders, zegt Van Benthem. “Een huis zoeken was een dagtaak geworden die zorgde voor veel stress. Ook omdat we elke drie maanden weer een nieuwe werkgeversverklaring en verhuurdersverklaring moesten opvragen.” Smits: “We kijken er enorm naar uit om een twee keer zo groot huis te hebben met een woonkamer met een eettafel en stoelen. De strijkplank is straks alleen nog om te strijken.”

In november verhuizen ze naar de huurwoning van 69 m² met twee slaap­kamers en een balkon voor en achter vlak bij het Bos en Lommerplein. Van ­Benthem: “We voelen ons mazzelaars. Het huis is op alle fronten fantastisch, we wonen nog steeds binnen de Ring, ­rustiger dan nu, maar nog steeds dicht bij ons werk. Het is ook fijn dat we het voor onbepaalde tijd kunnen huren. Ik kan er afstuderen en vanuit daar op zoek gaan naar een baan. Daarna zien we wel weer wat op ons pad komt.”