Saltar al conteníu

Pony Express

De Wikipedia

El Pony Express foi un serviciu de corréu rápido que cruciaba Estaos Xuníos. Empezaba en St. Joseph (Missouri) y llegaba hasta Sacramento (California). Tuvo operativu dende abril de 1860 a payares de 1861. Los mensaxes llevar a caballu a lo llargo de praderíes, planicies, desiertos y montes. Amenorgó'l tiempu que tardaba'l corréu en llegar dende l'océanu Atlánticu al océanu Pacíficu a diez díes.

Al viaxar per una ruta llixeramente más curtia y emplegar caballeru en llugar de dilixencies, los fundadores del Pony Express esperaben llograr un serviciu más rápidu y seguru y consiguir un contratu esclusivu col gobiernu.

El Pony Express demostró qu'un sistema unificáu transcontinental podía construyise y funcionar de cutio tol añu, daqué qu'antes se consideraba imposible. Desque foi reemplazáu pol primer telégrafu transcontinental y la primer vía ferrial transcontinental, el Pony Express pasó a formar parte de la épica del alloñáu oeste. La so dependencia de la capacidá y resistencia de los caballeros y los caballos en llugar d'en la innovación teunolóxica fixo que'l Pony Express pase a formar parte del tópicu del «duru individualismu americanu» (por estauxunidense).

En 2006, el United States Postal Service rexistró'l nome Pony Express.

Fonderada

[editar | editar la fonte]
Frank E. Webner, caballeru del Poni Expess, alredor de 1861.
El cuartel xeneral de Pony Express taben na Patisque House de St. Joseph.

El Pony Express, esplegáu un añu antes del entamu de la Guerra de Secesión, reflexaba la necesidá de disponer d'una comunicación rápido y seguro col Oeste.

En 1845, un mensaxe del presidente James K. Polk tardó seis meses en llegar al Oeste. Los mensaxes por aquella dómina teníen que viaxar bordiando América del Sur pola Tierra del Fueu o travesando'l ismu de Panamá.

En 1860 la ruta más rápida yera'l la llinia Butterfield Stage dende Saint Louis (Missouri), por El Paso (Texas), que duraba 25 díes. Yera casi 950 km más curtiu unviar el corréu pela ruta central o pola del norte. Nun yera fácil, sicasí, cruciales mientres l'iviernu por causa de la nieve.

Dizse que, en 1854, Benjamin Franklin Ficklin, un emplegáu de la empresa Russell, Majors and Waddell, foi'l primeru en proponer una ruta más rápida al senador de California, William M. Gwin.

Russell, Majors y Waddell yera una de les empreses provisores de delles rutes al oeste, la ruta d'Oregón (Oregon Trail) y el camín de Santa Fe (Santa Fe Trail) y operaba nun gran complexu en West Bottoms, Kansas City (Missouri). La firma tamién aprovía al exércitu na so base de Fort Leavenworth (Kansas).

N'ochobre de 1857, Russell, Majors y Wadell enfrentar a la ruina financiera tres la destrucción de 54 vagones per parte de Lot Smith y la so Lexón Nauvoo mientres la Guerra d'Utah. L'exércitu non -yos reembolsó les perdes y la compañía empezó a buscar otres fontes d'ingresu. En 1859 mercaron a Ben Holladay el contratu pa sirvir corréu ente Leavenworth y Salt Lake City (Utah).

El 27 de xineru de 1860 William Hepburn Russell informó a la compañía de que'l senador Gwin sofitaría un contratu pal serviciu de California pela ruta central si demostrárase que podría llegar el corréu en 10 díes y que taría llista n'abril. Camudaron el nome de la so compañía de Leavenworth & Pikes Peak Express a Central Overland California and Pikes Peak Express Company con vistes a llograr l'alcuerdu.

La Hannibal & St. Joseph Railroad empezara a operar en 1859, siendo'l primer ferrocarril que cruciaba Missouri. Taba a 48 km de Leavenworth siguiendo'l cursu ríu Missouri. Decidióse que sería'l puntu inicial d'una ruta de corréu rápidu escontra California.

Alexander Majors y Ficklin construyeron 190 puntos de sofitu a lo llargo de los 3 106 km dende St Joseph a Sacramento, contrataron a 50 caballeros y adquirieron 500 caballos. Completaron la xera a tiempu d'abrir el 3 d'abril de 1860. Ficklin tendría un desencuentro más tarde con Russell que lu llevó a abandonar el negociu en xunetu de 1860. Tres esto pasó a ser unu de los miembros de la Pacific Telegraph Company.

Funcionamientu

[editar | editar la fonte]
El tramu del estáu d'Utah de la Ruta del Pony Express.

Les estaciones del Pony Express taben dixebraes unos 16 quilómetros a lo llargo de la ruta,[1] aproximao la distancia máxima qu'un caballu puede percorrer al galope tendíu. El caballeru camudaba a un caballu frescu en cada estación. La mochila dexar na grupa del caballu, onde se caltenía pol pesu del caballeru. El caballu cargaba en total 75kg de corréu. Los caballeros, que nun podíen pesar más de 56 kg, yeren reemplazaos cada 120-160 km.

Major adquirió más de 400 caballos pal proyeutu, d'un altor mediu de 1,47 m y un pesu de 410 kg,[1] d'ende'l nome de poni (‘poni’).

El percorríu siguía aproximao'l mesmu trazáu que la ruta d'Oregón (Oregon Trail), la ruta Mormón (Mormón Trail) y la ruta de California (California Trail). En cruciando'l ríu Missouri en St Joseph siguía la moderna ruta US 36 —la Autopista del Pony Express— hasta Marysville (Kansas), onde xiraba al norte siguiendo'l ríu Little Blue hasta Fort Kearney en Nebraska. En travesando Nebraska siguía'l cursu del ríu Platte, pasaba por Corthouse Rock, Chimney Rock, y Scotts Bluff, bordiando Colorado por Julesberg antes de llegar a Fuerte Laramie en Wyoming. Dende ellí siguía'l ríu Sweetwater, pasando por Independence Rock, Devil's Gate, y Split Rock, hasta Fort Caspar al traviés de South Pass escontra Fort Bridger y depués a Salt Lake City. Cruciaba'l Great Basin, l'ermu d'Utah-Nevada, y Sierra Nevada cerca del llagu Tahoe antes de llegar a Sacramento. El corréu unviar naquella dómina nun vapor pol ríu Sacramento hasta San Francisco. Nes poques vegaes que nun se pudo emplegar el vapor, los caballeros llevaron el corréu hasta Oakland (California).

Primer viaxe

[editar | editar la fonte]

Taba programáu que los viaxes dexaren San Francisco y St. Joseph simultáneamente el 3 d'abril de 1860, anque la ruta del este tuvo más publicidá. Nun hai fotografíes de los primeros caballeros.

Conexón oeste

[editar | editar la fonte]
Establos del Pony Express en St. Joseph.

Los mensaxeros que portaben la mochila dende Nueva York y Washington fallaron nuna conexón en Detroit y llegaron a Hannibal (Missouri) dos hores tarde. Los operarios del ferrocarril estenaron la vía y dispunxeron una llocomotora especial llamada Missouri con un solu vagón que percorrió'l trayeutu de 332 km nun tiempu récor, 4 hores 51 minutos— una media de 64 km/h.[2] Llegó a Olive y 8th Street — a unos pocos bloques de distancia de la nueva sede de la compañía nun hotel de Patisque House na 12th Street y Pennsylvania y los establos de la compañía en Pennsylvania. La primer saca contenía 49 cartes, cinco telegrames privaos y dellos documentos de San Francisco y puntos entemedios.[3]

L'alcalde de St. Joseph, M. Jeff Thompson, William Russell y Alexander Majors pronunciaron discursos primero que la mochila fora apurrida. Anguaño hai un discutiniu sobre quién foi'l primer caballeru. El viaxe empezó a les 7:14 p.m.

El primer trayeutu a caballu del Express entendía unos 800m dende los establos del Express hasta'l ferry del ríu Missouri xunto a Jules Street. Dizse que Johnny Fry foi'l primer caballeru real de la Conexón Oeste. Llevó la saca dende'l ferry a Elwood. Hai testimonios qu'indiquen que'l caballeru crució a caballu el ríu. Sicasí, en realidá cruciar desmontáu y consiguió una nueva montadura nun establu na otra vera, tres lo qu'acaballó hasta Seneca.

Créese que foi Johnson William Richardson el primer caballeru que llevó la saca hasta'l ferry. Dizse que'l so hermanu, que dirixía los establos, depositó la saca nel caballu. Richardson nun acaballó más vegaes pal Pony Express.[4]

Fry tamién llevó'l primer corréu dende San Francisco a St Joseph el 14 d'abril.

Conexón esti

[editar | editar la fonte]

Créese que James Randall foi'l primer caballeru que partió de la oficina de telégrafos de San Francisco, pos taba nel vapor Antelope que diba a Sacramento. A les 2:45 a.m. William (Sam) Hamilton foi'l primer caballeru n'entamar el trayeutu dende Sacramento.

La primer xera del Coronel Ulysses S. Grant mientres la Guerra de Secesión foi protexer al Hannibal & St. Joseph Railroad y al Pony Express mail. Grant foi xubíu a brigadier xeneral n'agostu de 1861 tres esti encargu.

Mientres la Guerra Paiuta fueron emboscaes munches estaciones.

Anque'l Pony Express demostró que la ruta central yera vidable, Russell, Majors y Waddell nun consiguieron el contratu pa sirvir corréu por ella. El contratu foi sicasí asignáu a Ben Holladay en marzu de 1861, qu'había tomáu control del Butterfield Stage. Holladay tomó posesión de les estaciones de Russell, Majors y Waddell p'abastecer a los sos carros. Dende marzu de 1861 el Pony Express llevaría corréu namái ente Salt Lake City y Sacramento. El Pony Express anunció'l so zarru'l 24 d'ochobre de 1861, dos díes depués de que la unviada del Primer telégrafu transcontinental llegara a Salt Lake City. L'últimu viaxe realizóse'l 21 de payares de 1861.[5]

El Pony Express ganara 90 000 dólares y perdíu 200 000.[6] En 1866, tres el fin de la Guerra de Secesión, Holladay vendió los establecimientos del Pony Express xunto colos restos del Butterfield Stage a Wells Fargo por un millón y mediu de dólares.

Marques y logotipos

[editar | editar la fonte]
El logotipu del serviciu postal d'un caballeru usáu antes de 1970 nun taba inspiráu pol Pony Express, contrariamente a lo que munchos creen.
Esti sellu de 25 centavos impeso por Wells Fargo foi matasellado en Virginia City, Nevada, anque probablemente nun foi usáu nuna carta real del Pony Express.

Wells Fargo usó'l logotipu del Pony Express pa los sos coches blindaos. El logotipu siguió emplegándose cuando otres compañíes mercaron el negociu na década de 1990. En 2001 el logo del Pony Express dexó d'usase pa negocios de seguridá, tres la última venta de la compañía.[7]

En xunu de 2006, el United States Postal Service anunció que rexistrara la marca Pony Express xunto con Air Mail.[8]

Hai estatues alzaes n'honor del Pony Express en Sacramento, Stateline, Reno, Salt Lake City, Casper, Julesburg, Coloriáu; North Kansas City y St. Joseph. La más famosa ye la que foi inaugurada'l 20 d'abril de 1940 en St. Joseph. Foi esculpida por Hermon Atkins MacNeil. Ta nel City Hall Park. La ciudá refugó propuestes pa treslladala al parque xunto a los establos.

Bibliografía

[editar | editar la fonte]
  • Bradley, Glenn D. The Story of the Pony Express: An Account of the Most Remarkable Mail Service Ever in Existence, and Its Place in History. Proyeutu Gutenberg #4671 (Disponible na rede)

Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]

N'inglés