Saltar al conteníu

berlinés

De Wikcionariu
Mira tamién: berlinès, berlinês

Asturianu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ beɾ.liˈnes ]

(rexistru)

Sustantivu

[editar]

singular masculín berlinés, femenín berlinesa; plural masculín y femenín berlineses

  1. (Xentiliciu) Habitante de la ciudá de Berlín.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín berlinés, femenín berlinesa, neutru berlinés ~ berlineso; plural masculín y femenín berlineses

  1. (Xentiliciu) Relativo a la ciudá de Berlín.

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma neutra de berlinés.

Otres formes[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.

Catalán

[editar]

Pronunciación y silabación: catalán occidental [ beɾ.ɫiˈnes ]; catalán oriental [ bəɾ.ɫiˈnɛs ]

Sustantivu

[editar]

singular masculín berlinés, femenín berlinesa ; plural masculín berlinesos, femenín berlineses

  1. (Xentiliciu) valencianu Berlinés (habitante).

Otres formes[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín berlinés, femenín berlinesa; plural masculín berlinesos, femenín berlineses

  1. (Xentiliciu) valencianu Berlinés, de Berlín.

Otres formes[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Español

[editar]

Pronunciación y silabación: [ beɾ.liˈnes ]

Sustantivu

[editar]

singular masculín berlinés, femenín berlinesa; plural masculín berlineses, femenín berlinesas

  1. (Xentiliciu) Berlinés (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín berlinés, femenín berlinesa ; plural masculín berlineses, femenín berlinesas

  1. (Xentiliciu) Berlinés, de Berlín.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ bɛɾ.liˈnes ]

Sustantivu

[editar]

singular masculín berlinés, femenín berlinesa; plural masculín berlineses, femenín berlinesas

  1. (Xentiliciu) Berlinés (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín berlinés, femenín berlinesa; plural masculín berlineses, femenín berlinesas

  1. (Xentiliciu) Berlinés, de Berlín.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies

[editar]
  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.