Перайсці да зместу

Вадародны паказчык

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Вадародны паказчык, pH (лац. pondus Hydrogenii[1] — сіла вадароду, «пэ аш») — велічыня, якая характэрызуе канцэнтрацыю (актыўнасць) іонаў вадароду ў растворах. Лікава роўны адмоўнаму дзесятковаму лагарыфму канцэнтрацыі (актыўнасці) вадародных іонаў H+ ,якая выражана ў молях на літр (моль/л):

У нейтральных растворах pH=7, у кіслых pH<7, а ў шчолачных pH>7. Пастаянства вадароднага паказчыка падтрымліваецца буфернымі растворамі. Вызначаючь pH з дапамогай кіслотна-асноўных індыкатараў, больш дакладна — патэнцыяметрычна.

Зноскі

  1. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т., Т. 2: Б — Беларусы / Рэд кал.: Г. П. Пашкоў і інш. -Мінск: БелЭн, 1996 с. 434