Перайсці да зместу

Міхал Кезгайлавіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Міхал Кезгайла
Герб «Задора»
Герб «Задора»
намеснік смаленскі[d]
1451 — 1458
Папярэднік Пётр Сенька Гедыгольдавіч
Пераемнік Івашка Вяжэвіч[d]

Нараджэнне 1405
Смерць 1476(1476)
Род Кезгайлы
Бацька Кезгайла Валімонтавіч
Маці Алена

Міхал Кезгайлавіч (? — 1476) — літоўскі баярын, сын Кезгайлы. Канцлер вялікі літоўскі1446), адначасова намеснік смаленскі (14501458) і ваявода віленскі1459).

Ад вялікага князя Казіміра атрымаў частку Лукомльскай воласці (пазнейшы маёнтак Халопенічы), Дварэц і Ельню ў Новагародскім павеце, воласці Бакшты (пазнейшыя Дукора і Смілавічы) у Менскім павеце, у 1465Любчу, а таксама Ракаў з складу Заслаўскага княства[1].

Прадстаўнік шляхецкага роду Кезгайлаў герба «Задора», сын Кезгайлы Валімонтавіча, кашталяна віленскага. Меў братоў Яна і Дабяслава.

Быў паплечнікам вялікага князя Казіміра, у часе адсутнасці якога кіраваў дзяржаўнымі справамі. Вышэйшыя ўрады ваяводы віленскага і канцлера заняў па Яне Гаштаўце.

Выступаў супраць Фларэнційскай уніі, хоць і быў каталіком[2]. Фундаваў родавую Кезгайлаўскую капліцу Дабравешчання Найсвяцейшай Дзевы Марыі ў Віленскай кафедры[3]. Не пакінуў нашчадкаў.

Зноскі

  1. ЭнцВКЛ 2005.
  2. Spieralski Z. Michał Kieżgajło // Polski Słownik Biograficzny. T. XII. — Wrocław-Warszawa-Kraków, 1966—1967. S. 446.
  3. Semkowicz W. O litewskich rodach bojarskich zbratanych ze szlachtą polską w Horodle r. 1413 // Miesięcznik Heraldyczny. Organ Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. R. 6. Nr 11—12. 1913.