Onnen Manna

{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/Nodyn:Taxonomy/Fraxinus|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}} |machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}} |machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}

Onnen Manna onnen flodeuol de Ewrop
Foliage and flowers
Dosbarthiad gwyddonol
Unrecognized taxon (fix):	Fraxinus
Rhywogaeth:	F. ornus
Enw deuenwol
Fraxinus ornus L.
Map ei ddosbarthiad

Fraxinus ornus, onnen Manna neu onnen flodeuol De Ewrop, rhywogaeth o Fraxinus cynhenid i dde Ewrop a de-orllewin Asia, o Spaen a'r Eidal i Awstria a'r Weriniaeth Tsiec i'r gogledd, ac i'r dwyrain trwy'r Balcanau, Twrci, a gorllewin Syria i Libanus ac Armenia.

Cynaeafu a defnydd

Mae Fraxinus ornus yn cael ei dyfu'n aml fel coeden addurniadol yn Ewrop i'r gogledd o'i chynefin brodorol oherwydd ei blodau addurniadol - weithiau gelwir y rhywogaeth yn "lludw blodeuol". Mae rhai sbesimenau sy'n cael eu trin yn cael eu |himpio ar wreiddgyffion Fraxinus excelsior, gyda newid amlwg iawn yn aml yn y rhisgl ar y llinell impiad i risgl holltog y rhywogaeth gwreiddgyff.

Gellir ennill hylif llawn siwgr o'r sudd trwy dorri'r rhisgl; cymharwyd hyn ar ddiwedd y canol oesoedd (a ardystiwyd gan tua 1400 OC) â'r manna beiblaidd, a roddodd fod i enw Saesneg y goeden Manna ash, a rhai o'r enwau brodorol o'i hardal enedigol (fresno del maná yn Sbaeneg , frassino da manna yn Eidaleg). Mewn gwirionedd, mae'r siwgr mannose a'r alcohol manitol ill dau yn tynnu eu henwau o'r dyfyniad.