Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τρούρο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 50°15′36″N 5°3′4″W / 50.26000°N 5.05111°W / 50.26000; -5.05111

Τρούρο
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Τρούρο
50°15′36″N 5°3′4″W
ΧώραΗνωμένο Βασίλειο
Διοικητική υπαγωγήδιαμέρισμα της Κορνουάλης
Έκταση6,21 km²[1]
Πληθυσμός21.555 (2016)[1]
Ταχ. κωδ.TR1, TR2, TR3 και TR4
Τηλ. κωδ.01872
Ζώνη ώραςUTC±00:00
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Τρούρο (αγγλικά: Truro, κορνουαλικά: Truru) είναι πόλη της Κορνουάλης. Είναι διοικητικό, πολιτιστικό και εμπορικό κέντρο της Κορνουάλης, ενώ είναι και η μοναδική πόλη που βρίσκεται εκεί.

Η πόλη ήταν γνωστή στο παρελθόν ως κέντρο για το εμπόριο κασσιτέρου. Σήμερα, η πόλη είναι περισσότερο γνωστή για τον καθεδρικό της ναό (ολοκληρώθηκε το 1910), για τους πλακόστρωτους δρόμους της, τους ανοιχτούς της χώρους, καθώς και για την Γεωργιανή αρχιτεκτονική των κτηρίων της πόλης.

Η πόλη του Τρούρο, έχει πληθυσμό 22.900 κατοίκους (σύμφωνα με εκτιμήσεις για το 2022).[2] Βρίσκεται 460 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Λονδίνου.[3]

Το όνομα της πόλης πιθανότατα προέρχεται από το Κορνουαλικό tri-veru που σημαίνει «τρία ποτάμια», ωστόσο το «Λεξικό για τα Αγγλικά Τοπωνύμια» του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης αμφισβητεί αυτή τη θεωρία. Το tru μπορεί να σημαίνει «τρία» ωστόσο αυτό είναι αμφισβητήσιμο. Ο ειδικός στην Κορνουαλική γλώσσα Όλιβερ Πάντελ υποστηρίζει πως αυτή η θεωρία για την ονομασία είναι πιθανή.

Η πόλη, σύμφωνα με αρχαιολογικές ανασκαφές, ιδρύθηκε κατά την περίοδο της Νορμανδικής κατοχής της Αγγλίας. Ένα κάστρο χτίστηκε εκεί από τον Ρίτσαρντ ντε Λούσι, αρχιδικαστή κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ερρίκου Β΄ της Αγγλίας. Το κάστρο δεν υπάρχει σήμερα. Κατά τα πρώτα χρόνια του 14ου αιώνα, το Τρούρο ήταν ένα σημαντικό λιμάνι εξαιτίας της θέσης του και της ακμής του εμπορίου ψαριού. Με το ξέσπασμα της επιδημίας πανώλης κατά τον 14ο αιώνα, η πόλη εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους. Το Τρούρο έφτασε ξανά στην ακμή της κατά τη διάρκεια της Δυναστείας των Τυδώρ. Κατά τη διάρκεια του Αγγλικού Εμφυλίου Πολέμου, οι κάτοικοι του Τρούρο τάχθηκαν ως επί το πλείστον με το πλευρό του βασιλιά, ωστόσο οι υποστηρικτές του βασιλιά ηττήθηκαν από τους Προτεστάντες με ηγέτη τον Όλιβερ Κρόμγουελ, ενώ λίγα χρόνια αργότερα το γειτονικό λιμάνι του Φάλμουθ ανακηρύχθηκε αυτοδιοικούμενη πόλη. Η πόλη έφτασε ξανά στο απόγειό της κατά τον 19ο αιώνα με την ακμή της βιομηχανίας κασσίτερου, ενώ ονομάστηκε «Λονδίνο της Κορνουάλης».[4][5]

Ορισμένοι από τους διασημότερους κατοίκους της πόλης εκείνη την εποχή ήταν ο εξερευνητής Ρίτσαρντ Λάντερ, που ανακάλυψε την πηγή του Νίγηρα, ο χημικός Χάμφρι Ντέιβι και ο ηθοποιός Σάμιουελ Φουτ. Το Τρούρο συνδέθηκε στο σιδηροδρομικό δίκτυο κατά τη δεκαετία του 1860, αναβαθμίστηκε σε επισκοπή το 1876, ενώ την επόμενη χρονιά ανακηρύχθηκε πόλη από την Βασίλισσα Βικτωρία. Τέλος, κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, η βιομηχανία της πόλης παρήκμασε, παρέμεινε ωστόσο εμπορικό κέντρο της Κορνουάλης.

  1. 1,0 1,1 1,2 www.citypopulation.de/UK-England.html?cityid=20749.
  2. «Truro (Cornwall, South West England, United Kingdom) - Population Statistics, Charts, Map, Location, Weather and Web Information». www.citypopulation.de. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2022. 
  3. «Distance from City of London to Truro». www.distancecalculator.net. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2022. 
  4. «History of Truro». Visit Truro (στα Αγγλικά). 15 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2022. 
  5. Lambert, Tim (14 Μαρτίου 2021). «A History of Truro». Local Histories (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2022.