κλάμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κλάμα	τα	κλάματα
γενική	του	κλάματος	των	κλαμάτων
αιτιατική	το	κλάμα	τα	κλάματα
κλητική		κλάμα		κλάματα
Κατηγορία όπως «κύμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κλάμα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κλάμα < αρχαία ελληνική κλαῦμα με αφομοίωση [vm] > [mm] και απλοποίηση προφοράς του διπλού συμφώνου [mm] > [m] < κλαίω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈkla.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κλά‐μα

Ουσιαστικό

κλάμα ουδέτερο

• η ενέργεια ή το αποτέλεσμα τού κλαίω

  ↪ ξεσπάω σε κλάματα

Εκφράσεις

• βαλαντώνω στο κλάμα
• για γέλια και για κλάματα
• για κλάματα
• και κλάμα!...
• με παίρνουν τα κλάματα

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κλαίω

Μεταφράσεις

    κλάμα

αγγλικά : cry (en), weep (en) γαλλικά : pleurs (fr) αρσενικό, μόνο στον πληθυντικό γερμανικά : das Weinen (de), Heulen (de) πολωνικά : płacz (pl)

Πηγές

• κλάμα - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κλάμα < κλαῦμα με αφομοίωση [vm] > [mm] < αρχαία ελληνική κλαῦμα < κλαίω

Ουσιαστικό

κλάμα ουδέτερο

• μορφή του κλαῦμα

  άλλες μορφές: κλάημα, κλάμαν, κλιάμα

Πηγές

• κλαύμα -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].