Saltu al enhavo

Maskarenaj arbaroj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Maskarenaj arbaroj
ekoregiono
ekoregiono laŭ Monda Natur-Fonduso [+]

Maskarenaj arbaroj (Tero)
Maskarenaj arbaroj (Tero)
Situo de la ekoregiono
Vikimedia Komunejo:  Mascarene Forests Ecoregion [+]
vdr
Situo de la tropikaj humidaj arbaroj en la mondo.

La maskarenaj arbaroj estas tersupraĵa ekoregiono el la madagaskara ekoprovinco de la afrotropisa ekozono laŭ la tipologio de la Monda Natur-Fonduso (WWF). La ekoregiono estas parto de la tutmondaj 200-regiono "sejŝelaj kaj maskarenaj humidaj arbaroj" kaj de la biodiverseco-riĉaĵejo "Madagaskaro kaj la hindoceanaj insuloj". Biome ĝi apartenas al tropikaj kaj subtropikaj humidaj foliarbaroj de Maskarenoj. La ekoregiono kongruas kun du gravaj birdaj areoj.

Priskribo

[redakti | redakti fonton]
Kanjono Bras de la Plaine vidite ekde la vilaĝo de Bras de Pontho, Reunio.

Estas pluvarbara ekoregiono kiu kovras areon de ĉirkaŭ 5 000 kvadrataj kilometroj. Tiuj vulkaninsuloj en Hinda Oceano neniam estis ligitaj al iu ajn kontinento. Tial la indiĝenaj flaŭro kaj faŭno alvenis mare, ĉefe el Afriko kaj Madagaskaro, kvankam kelkaj specioj originas el Azio.

Antaŭe, la insuloj estis arbare kovrataj, kaj gastigis grandan variecon de arbarotipoj. Apud la marbordo estis malsekejoj kaj marĉarbaroj; landinterne, oni transiris al pluvarbaroj je la lofa flanko, kaj al sekaj arbaroj de la malaltaĵo je la lea flanko, al savanoj de arekacoj, al deciduaj montarbaroj, kaj al montaraj erikejoj en la pintoj de Reunio.

Ne ekzistas indiĝenas mamuloj, escepte de iuj specioj de kiropteroj, kiel Pteropus rodricensis kaj la formortinta Pteropus subniger. Multaj birdoj evoluis en la insuloj en neflugantajn formojn. Dek kvar birdospecioj estas formortintaj; inter ili la plej konata estas la dido (Raphus cucullatus) de Maŭricio. Aliaj formortintaj birdoj estas la rodrigesa ermitkolombo de Rodrigeso (Pezophaps solitaria), la reunia ermitkolombo de Reunio (Threskiornis solitarius), Psittacula exsul, la maŭricia blukolombo (Alectroenas nitidissima), Mascarinus mascarinus (papagedoj) kaj Necropsar rodericanus (sturnedoj).

Ankaŭ estas formortintaj diversaj specioj de gigantaj testudoj el la genro Geochelone.

Endemiismoj

[redakti | redakti fonton]
Beluv-Arbaro, nubarbaro, Reunio.

La kiroptero Pteropus niger estas minacata de formorto. En la insuloj postvivas 16 da endemiaj specioj.


La ekoregiono ankaŭ gastigas 13 da endemiaj specioj, de kiuj diversaj specioj de dumtagaj gekoj de la genro Phelsuma.

  • Boao de Ronda Insulo (Maŭricio) (Casarea dussumieri)
  • Boao de Maŭricio (Bolyeria multocarinata)
  • Chalcides de Ronda Insulo (Leiolopisma telfairii)
  • Dumtaga geko de Ronda Insulo (Phelsuma guentheri)

La senvertebruloj de la ekoregiono ne estas bone pristudataj, sed estas sciata ke ekzistas multaj endemiismoj :

  • Geonenertes rodericana (Nemertina,histuloj) de la humidaj arbaroj de Rodigeso
  • la papilio Pailio manlius de Maŭricio.

Estas ankaŭ multaj endemiaj helikoj, sed 30% el ili estas formortintaj kaj alia 30% estas endanĝerigitaj kaŭze de enmeto de la karnovorula heliko Euglandina rosea.

La ekoregiono gastigas 38 da plantogenroj kaj 695 da plantospecioj kiuj estas endemiaj; el ili, la familio Psiloxylaceae, kun nur unu specio, Psiloxylon mauritianum. Grandflora sideroksilo (Sideroxylon grandiflorum), ankaŭ nomata arbo de la dido kaŭze de la erara opinio ke estis necesa ke la semoj pasu tra la digesta sistemo de la dido por sia ĝermado, estas endemia en Maŭricio, kaj estas endanĝerigita.

Minacoj kaj konservado

[redakti | redakti fonton]

La ekoregiono estas krize endanĝerigata. Granda parto de la indiĝenaj flaŭro kaj faŭno estas endanĝerigata aŭ estas formortinta. Ekde la unuaj homaj setlejoj en la 17-a jarcento la senarbarigo por la agrikulturo kaj la bredado eliminis grandan parton de la origina vegetaĵaro. Oni enmetis multajn fremdajn speciojn, kiel porkon, ratojn, katojn, simiojn kaj mungotedojn.

Ronda Insulo, situanta norde de Maŭricio, estas naturrezervejo sekve de la endemiaj reptiliospecioj kiujn tie vivas.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]


Afrotropisaj tropikaj kaj subtropikaj humidaj foliarbaroj
AT0101 Albert-riftaj montarbaroj  Burundo,  Demokratia Respubliko Kongo,  Tanzanio,  Ruando,  Ugando
AT0102 Atlantik-marbordaj ekvatoraj arbaroj  Angolo,  Ekvatora Gvineo,  Gabono,  Kameruno,  Respubliko Kongo,  Demokratia Respubliko Kongo
AT0103 Kamerunaj montarbaroj  Kameruno,  Niĝerio
AT0104 Centra-kongaj malaltaĵaj arbaroj  Demokratia Respubliko Kongo
AT0105 Komoraj arbaroj  Komoroj
AT0106 Kros-niĝeraj transiraj arbaroj  Niĝerio
AT0107 Marbordaj arbaroj de Kros-Sanago-Bioko  Ekvatora Gvineo,  Kameruno,  Niĝerio
AT0108 Orientafrikaj montarbaroj  Kenjo,  Sud-Sudano,  Tanzanio,  Ugando
AT0110 Orient-kongaj marĉarbaroj  Demokratia Respubliko Kongo
AT0111 Orient-gvineaj arbaroj  Benino,  Ebura Bordo,  Ganao,  Togolando
AT0113 Granit-sejŝelaj tropikaj humidaj arbaroj  Sejŝeloj
AT0114 Gvineaj montarbaroj  Ebura Bordo,  Gvineo,  Liberio,  Sieraleono
AT0115 Knajsnaj-amatolaj montarbaroj  Sud-Afriko
AT0116 Kvazulanda-Kablanda arbara mozaiko  Sud-Afriko
AT0117 Madagaskaraj malaltaĵaj arbaroj  Madagaskaro
AT0118 Madagaskaraj subhumidaj arbaroj  Madagaskaro
AT0120 Maskarenaj arbaroj  Francio,  Maŭricio
AT0121 Monto-kamerunaj kaj biokaj montarbaroj  Ekvatora Gvineo,  Kameruno
AT0124 Nordorient-kongaj malaltaĵaj arbaroj  Centr-Afrika Respubliko,  Demokratia Respubliko Kongo
AT0125 Norda zanzibara-inhambana marborda arbarmozaiko  Kenjo,  Somalio,  Tanzanio
AT0126 Nordokcident-kongaj malaltaĵaj arbaroj  Centr-Afrika Respubliko,  Gabono,  Kameruno,  Respubliko Kongo
AT0128 Suda zanzibara-inhambana marborda arbarmozaiko  Malavio,  Mozambiko,  Tanzanio,  Zimbabvo
AT0129 Okcident-kongaj marĉarbaroj  Respubliko Kongo,  Demokratia Respubliko Kongo
AT0130 Okcident-gvineaj malaltaĵaj arbaroj  Ebura Bordo,  Liberio,  Gvineo,  Sieraleono

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]

Koordinatoj: 20° 43′ S 56° 37′ O / 20.717 °S, 56.617 °O / -20.717; 56.617 (mapo)