پرش به محتوا

بنارس

مختصات: ۲۵°۱۶′۵۵″شمالی ۸۲°۵۷′۲۳″شرقی / ۲۵٫۲۸۲°شمالی ۸۲٫۹۵۶۳°شرقی / 25.282; 82.9563
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
Varanasi
Banaras - The cultural capital of India
—  city  —
Varanasi
محل Varanasi

در Uttar Pradesh and هند

مختصات ۲۵°۱۶′۵۵″شمالی ۸۲°۵۷′۲۳″شرقی / ۲۵٫۲۸۲°شمالی ۸۲٫۹۵۶۳°شرقی / 25.282; 82.9563
کشور هند
ایالت Uttar Pradesh
بخش Varanasi
Mayor Kaushlendra Singh (حزب مردم هند)
جمعیت

تراکم جمعیت
منطقه شهری

۳, ۶۸۲, ۱۹۴[۱] (۲۰۱۱)

۲٬۳۹۹ بر کیلومتر مربع (۶٬۲۱۳ بر مایل مربع)[۲]
۱٬۵۹۹٬۲۶۰[۳]

نسبت جنسیت‌ها ۰٫۹۲6 (2011) نر/ماده (جنس)
میزان باسوادی ۷۷٫۰5 (2011)% 
زبان‌های رسمی زبان هندی، زبان انگلیسی، زبان اردو
منطقه زمانی آی‌اس‌تی (یوتی‌سی ۵:۳۰+)
مساحت

ارتفاع از سطح دریا

۱٬۵۵۰ کیلومتر مربع (۶۰۰ مایل مربع)

۸۰٫۷۱ متر (۲۶۴٫۸ فوت)

کدها
Footnotes
  • شهر مقدس هندوستان
وبگاه www.nnvns.org/

بِنارس یا بَنارَس (به هندی: बनारस) , (به اردو: بنارس) یا واراناسی شهری بر کرانه چپ رود گنگ در جنوب شرقی ایالت اوتار پرادش هند است. این شهر از مراکز دینی عمده هندوان است و در نزد بوداییان و پیروان آیین جین نیز مقدس است.[۴]

بنارس از شهرهای مهم تاریخی، فرهنگی و تجاری هند، و از مراکز قدیمی و مهم شیعیان شبه قاره هند به‌شمار می‌رود.

واژه بنارس، شکل دیگر واژه وارانسی است. برخی این نام را برگرفته از نام دو رودخانه ورونه و آسی می‌دانند، که پایه علمی ندارد. از دیگر نام‌های معروف آن کاشی است که ظاهراً از نام یکی از قبایل آریایی نژاد آن منطقه برگرفته شده‌است و به اعتقاد عموم مفهوم براق و درخشان دارد. در زمان اورنگ زیب شهر رسماً محمدآباد نامیده شد ولی با انقراض بابریان این نام به فراموشی سپرده شد.[۵]

پیشینه

[ویرایش]

بنارس در سال ۵۹۰ق به تصرف معزالدین محمد سام درآمد و بسیاری از بتهای معابد متعدد آن نابود و شهر ویران شد. بابر در ۹۳۶ق آن را گرفت. در دوره اکبرشاه، راجه جی سینگه معابد متعدد و رصدخانهای در آنجا ساخت. اورنگ زیب مسجدی به جای یکی از معابد قریم هندی آن بنا نهاد. در ۱۷۷۵م بنارس به بریتانیا واگذار گردید و در ۱۹۵۰م جزء اتحادیه هند شد.[۴]

از آنجا که بنارس بر سر راه ارتباطی مراکز مهم علمی و ادبی چون آگره، لکهنو، عظیم‌آباد و جونپور قرار داشت، به یکی از محل‌های مهم تجمع شعرا، ادبا و دانشمندان تبدیل شد. شاعران و ادبای فارسیگوی بسیاری در زمان اکبرشاه، جهانگیرشاه و شاه جهان، اهل بنارس بودند یا در آنجا زندگی می‌کردند. بنارس امروزه نیز از مراکز آموزش زبان فارسی است. هم‌اکنون زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه هندوی بنارس تا سطح دکتری تدریس می‌شود و در مدرسه دینی الجامعةالسلفیة این شهر نیز طلاب فارسی می‌آموزند.[۵]

در مراسم مذهبی هندوها در این شهر بیش ۴۰۰۰۰ جسد سوزانده می‌شود و تعداد زیادی جسد هم تحت عنوان (اجساد طرد شده) در رودخانه گنگ رها می‌شوند، که به مرور زمان فاسد شده یا خوراک حیوانات می‌شوند.[نیازمند منبع]

نگارخانه

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "Provisional Population Totals Paper 1: 2011" (PDF). Government of India. Retrieved 12 July 2011.
  2. "Ranking of Districts by Population Density". Census of India. Retrieved 4 April 2012.
  3. "Provisional Population Totals, Census of India 2011; Urban Agglomerations/Cities having population 1 lakh and above" (pdf). Office of the Registrar General & Census Commissioner, India. Retrieved 4 April 2012.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ دائرةالمعارف فارسی، سرواژه: بنارس
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ «دانشنامه جهان اسلام، بِنارس (یا بَنارَس)». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ نوامبر ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۸ فوریه ۲۰۰۹.