پرش به محتوا

عکاسی هنرهای زیبا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آلفرد اشتیگلیتس عکسفرمان (۱۹۰۷) اثری اولیه از مدرنیسم هنری بود و از نظر بسیاری از مورخان مهم‌ترین عکسی است که تاکنون ساخته شده‌است. استیگلیتز برای معرفی عکاسی با هنرهای زیبا در مجموعه‌های موزه قابل توجه بود.

عکاسی هنری (به انگلیسی: Fine-art photography) نوعی عکاسی است که هدف اصلی آن ابراز دیدگاه‌های خلاق و الهام هنری عکاس می‌باشد. عکاسی هنری از آن جهت از دیگر رده‌های عکاسی متمایز است که برخلاف عکاسی خبری هدف آن ثبت تصاویر مربوط به اخبار نیست و نیازی به پایبندی به اصول اخلاقی خبرنگاری ندارد و نیز برخلاف عکاسی تبلیغاتی برای فعالیت‌های اقتصادی یا فروش محصولات یا خدمات بکار نمی‌رود. شایان ذکر است که تعریف عکاسی هنری تا به امروز موضوع بحث و مناظره‌های بسیاری در جوامع هنری دنیا است.

عکاسی تا اوایل قرن بیستم میلادی در مجامع هنری غربی به عنوان هنر پذیرفته نشده بود. عکاسان پیشکسوتی مانند آلفرد استیگلتز، ادوارد جین استایکن و ادوارد وستون سهم بسزایی در گسترش عکاسی به عنوان یک هنر داشتند.

تعریف

[ویرایش]

واژه عکاسی هنرهای زیبا در بین هنرمندان عکاس، معروف به عکاسی خلاقانه و هنری است. عکاسی که اشاره به دید خلاقانه هنرمند عکاس دارد. عکاسی خلاقانه در مقایسه با عکاسی خبری و اجتماعی، یک چیدمان، ترکیب بندی، انتخاب یک فضا با دیدی خاص و یک خلق هنرمندانه با ابزار عکاسی است.

عکاسی هنری در ایران

[ویرایش]

عکاسی هنری در ایران از اوایل دههٔ سی پا می‌گیرد. در دههٔ سی نسل جدیدی از عکاسان با برپایی نمایشگاه‌های گروهی عکاسی پدید می‌آیند: عکاسانی که سعی می‌کردند عکس‌هایشان تنها بر پایهٔ الگوهای مطبوعاتی و عکاسخانه‌ای استوار نباشد.[۱] احمد عالی را اولین عکاس ایرانی می‌دانند که پیگیرانه عکاسی هنری را دنبال کرد. [۲]

نگارخانه عکس‌های هنری

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «عکاسی هنری ایران و پدیدهٔ شهرنشینی / شه‌مال مرتضایی / زانیار بلوری». حرفه هنرمند. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ آوریل ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۱۱.
  2. "اولین نمایش عکس احمد عالی | درز". darz.art (به انگلیسی). Retrieved 2022-12-11.