پرش به محتوا

نقاشی دیواری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نگاره‌ای از نقاشی دیواری بر سقف بازیلیکای سانتی آپوستولیدر شهر رم، ایتالیا.

نقاشی دیواری[۱] (به انگلیسی: Mural) به نقاشی‌هایی گفته می‌شود که بر روی دیوار داخلی خانه‌ها جهت تزئین و تلطیف فضای آن کشیده می‌شوند.[۲] به اعتقاد برخی، این نگاره‌ها در شکل‌گیری اعتراضات مدنی و قیام‌های گسترده نقش کلیدی داشته‌اند،[۳] از سوی دیگر برخی به ایجاد حالت آرامش برای شهروندان از طریق اجرای نقاشی‌دیواری اشاره می‌کنند.[۴] گاهی همین مسائل بحث‌برانگیز باعث پاک‌شدن چنین آثاری از دیوارهای شهر یا اماکن مربوط به آن می‌شوند[۵][۶]

تاریخچه

[ویرایش]

هزاران سال پیش، انسان نخستین تصویر حیواناتی را که برای احتیاجات خود شکار می‌کرده و تصاویر آن‌ها را بر دیواره محل سکونتشان، یعنی در انتهای صخره غار نقاشی می‌کردند. آنان با اجرای اعمالی چون مراسم حمله به آن تصاویر، انگیزه خود را برای شکار فردایشان بالا می‌بردند.

دراین باره هلن گاردنر، محقق و تاریخ‌نویس معاصر چنین می‌گوید:

شکارگر هنرمند آن روزگار، غالباً از سطوح نامنظم وطبیعی دیوارهای غار، برجستگی‌ها، فرورفتگی‌ها، شکاف‌ها و لبه‌های تیز آن‌ها برای ایجاد تصویر حضور واقعی شکل‌های خود درآنجا به طرز ماهرانه‌ای استفاده می‌کرده‌است. از برآمدگی دیوار می‌توانسته‌است درچارچوب خطوط کناری یک گاو وحشی مهاجم برای نشان دادن بزرگی بدن این جانور استفاده کند.

جالب توجه‌ترین آثار نقاشی دیواری مربوط به دوره پارینه سنگی با قدمتی حدود ۳۰ هزار سال مربوط به غارهای آلتامورا واقع در شمال اسپانیا و غارهای لاسکو واقع در جنوب فرانسه است.

نقاشی دیواری در ایران

[ویرایش]

دورهٔ نوسنگی

[ویرایش]
دیوارنگاره اسب سوار واقع در غار دوشه، لرستان

قدیمی‌ترین آثار نقاشی یافت شده در ایران مربوط به دوران نوسنگی حدود ۸ هزار سال قبل از میلاد بوده که بر صخره‌های غار دوشه و در دره میرملاس در منطقه کوهدشت استان لرستان است. این صخره نگاره‌ها صحنه‌های رزم و شکار با تیر و کمان و حیواناتی چون اسب، بزکوهی و سگ را نشان می‌دهد که به شیوه‌ای ساده و ابتدایی و با ترکیبات مواد رنگی قرمز اخرایی، سیاه و اندکی زرد از سوی انسان‌های غارنشین با انگیزه اعتقادات جادویی آن منطقه کار شده‌است.[۷]

دیوارنگاره کوه خواجه، دوره ساسانیان، سیستان و بلوچستان

دورهٔ پیش از اسلام

[ویرایش]

قدمت اعتلای این هنر در تاریخ ایران، به دورهٔ ساسانیان برمی‌گردد.[۸] بر اساس پژوهشی که پیرامون نقاشی دیواری در دپارتمان نقاشی دانشگاه تهران صورت گرفته‌است، موضوع نقاشی دیواری ایرانِ قبل از اسلام به عنوان موضوع معرفی شده‌است که کمی مهجور مانده و کمتر بدان پرداخته شده‌است. در چکیدهٔ این پژوهش چنین آمده‌است:

چنانچه هرگاه در باب نقاشی ایران سخنی به میان می‌آید، ذهن همگان معطوف به نگارگری‌ها و تصویرسازی کتب بعد از اسلام و به خصوص دوران تیموری تا قاجار می‌شود. در حالی که شواهد نشان می‌دهد که در ایران، نقاشی دیواری، بسیار کهن تر از تصویرگری کتاب بوده و در دوران کهن، نقاشی دیواری بیشترین اهمیت را در میان سایر هنرهای تصویری و تجسمی دارا بوده‌است. حال آنکه پس ازاسلام و به خصوص بعد از استیلای مغولان در ایران، اهمیت آن کمتر و در مقایسه با تصویرسازی کتاب، کمرنگ تر جلوه نمود. در حالی که اصل و ریشه سنت تصویری نقاشی ایران، که به صورت شیوه‌ای خاص درآمد وتا به امروز هویت خود را حفظ کرد، و ما آن را تحت عنوان سنت نقاشی ایرانی می‌شناسیم، همین دیوارنگاری‌ها و نقاشی‌های دوران باستان و به ویژه دو دوره مهم و تأثیرگذار اشکانی و ساسانی می‌باشند.

او در این پژوهش سعی نموده تا ابتدا به معرفی این دیوارنگاره‌ها و سپس به بررسی از جهات تاریخی، جغرافیایی، شرایط فرهنگی و جامعه شناختی، همچنین تأثیرپذیری از سایر هنرها و تأثیرگذاری بر هنرهای دوران پس از خود، مورد بررسی قرار گرفته و تعدادی از آن‌ها را با هدف شناخت نقاشی و به خصوص دیوارنگاره‌های ایران باستان (اشکانی و ساسانی) چه از لحاظ تاریخی و تأثیرات فرهنگی و چه به لحاظ ساختارهای زیبا شناختی از لحاظ ساختاری تجزیه و تحلیل می‌نماید.[۹]


نقاشی دیواری دورهٔ قاجار

[ویرایش]

جستار اصلی: مکتب نقاشی قاجار

نقاشی صحن اصلی خانه دکتر حریری، تبریز.

هنر دوره قاجار از ارزش‌های گوناگونی برخورداراست که در پژوهش‌های تاریخ هنر ایران کمتر به آن پرداخته شده‌است. نقاشی‌های دیواری دوره قاجار ادامه سنت تصویری نقاشی دیواری دوره صفویه و زندیه است.[۱۰] عبدالله خان از نقاشان خاصهْ فتحعلیشاه بود و از او تک چهره می‌کشید. او دیوارنگاره‌ای عظیم از مراسم سلام نوروزی فتحعلی‌شاه در تالار بارعام کاخ گلستان کشیده که اکنون از بین رفته‌است. عبدالله خان معمارباشی و نقاش‌باشی در بار فتحعلی‌شاه و ناصرالدین شاه بود و در بین سال‌های ۱۲۲۵–۱۲۶۶ق فعالیت داشت.[۱۱]

نقاشی دیواری دوران انقلاب ۵۷

[ویرایش]

جنبش نقاشی دیواری یکی از صادق‌ترین جلوه‌های هنر انقلاب اسلامی است که بر اساس ایمان و ارتباط با مردم ساختار زیباشناختی خود را جستجو کرد. در این جستجو گرچه به ساختاری تکراری و وام گرفته همانند دیگر بخش‌های هنرهای تجسمی روی آورد؛ لکن این جریان تلاش داشت با بیانی ساده مبانی دینی و ملی خود را در قالب یک زبان تجسمی بیان کند.[۱۲]

پانویس

[ویرایش]
  1. «نقاشی دیواری» [هنرهای تجسمی] هم‌ارزِ «mural, wall-painting»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر چهارم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۵۹-۱ (ذیل سرواژهٔ نقاشی دیواری)
  2. «مردی که نقاشی دیواری را احیا کرد». خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency. ۲۰۱۵-۱۲-۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۲-۰۴.
  3. جهان|TABNAK، سایت خبری تحلیلی تابناک|اخبار ایران و. «ارتباط انقلاب‌ها با نقاشی دیواری». سایت خبری تحلیلی تابناک|اخبار ایران و جهان|TABNAK. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۲-۰۴.
  4. «نقاشی‌های دیواری شاید از استرس مردم تهران بکاهد». خبرگزاری ایلنا. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۲-۰۴.
  5. «پنجمین سال محو بزرگترین نقاشی دیواری در ایران». دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۲-۰۴.
  6. «در اقدامی بی‌سابقه؛ بزرگترین نقاشی دیواری کشور در مشهد پاک شد». ایسنا | خراسان رضوی. ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ فوریه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۲-۰۴.
  7. «سیری در نقاشی‌های دیواری ۱۰ هزار ساله غار دوشه: زایش هنر در سپیده‌ دم تاریخ». روزنامهٔ ایران. ۲۷ آذر ۱۳۸۶. پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)
  8. کویر، محمود (۲۰۱۷-۰۳-۲۰). هزارهٔ ققنوس: ساسانیان تا سامانیان. H&S Media. صص. ۳۳. شابک ۹۷۸۱۷۸۰۸۳۶۵۷۷.
  9. مریم به نژاد (۱۳۸۸). «بررسی نقاشیهای دیواری دوران اشکانی وساسانی». دانشگاه‌تهران (به فا). بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ ژانویه ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۴ فوریه ۲۰۱۸.
  10. Behnegarsoft.com (۲۰۱۷-۰۲-۱۶). «ایبنا - فلور: «نقاشی دیواری در دوره قاجار» از تاریخ و هنر ایران سخن می‌گوید». خبرگزاری کتاب ایران (IBNA). دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۲-۰۴.
  11. پاکباز۱۳۸۵، ص ۱۵۳
  12. «جنبش نقاشی دیواری انقلاب / بخش اول». سایت هنر مقاومت. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ نوامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۲-۰۴.

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]