این
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- پهلوی
آوایش
[ویرایش]- /اِین/
ضمیر
[ویرایش]این
- اشاره به نزدیک؛ مقابل آن.
- وقتی با اسمی همراه باشد صفت است، در غیر اینصورت ضمیر است و وقتی ضمیر باشد، جمع نیز بسته میشود.
صفت
[ویرایش]- ضمیر اشاره برای نزدیک.
قید
[ویرایش]- مورد اشاره یا گفتگو: این کار درست نیست.
––––
برگردانها
[ویرایش]ترجمهها
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-90-8