خورشید

فارسی

ریشه‌ لفت

• پهلوی

آوایش

• /خُورشید/

اسم

خورشید

1. ستاره‌ای که سیارات منظومه شمسی به گِرد آن می‌چرخند؛ آفتاب.
2. هر ستاره‌ای که مرکز یکی از منظومه‌ها باشد.

ریشه شناسی

1. از فارسی میانه xvar-xšed، xvar و آن از اوستایی hvarr- ، xvan ،ta hvarә-xšaē آمده است.این واژه از دو جز تشکیل شده xvar- ، hvar که با سنسکریت svar «خورشید» ‌سنجنده می‌شود. جزء دوم برگرفته از اوستایی xšaita- « درخشان» آمده و برگرفته از صورت اوستایی yama-xšaita به معنی « جم درخشان» است.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• آلمانی: Sonne ^de
• اسپانیایی: sol ^es
• کوردی:Roj-Tav-Tavik
• اسلواکیایی: slnko ^sk
• انگلیسی: sun ^en
• ایتالیایی: sole ^it
• پرتغالی: sol ^pt
• تاجیکی: офтоб ^tg، хуршед ^tg
• ترکی استانبولی: güneş ^tr
• چکی: slunce ^cs
• روسی: Солнце ^ru، солнце ^ru
• عبری: ^he שמש (šémeš)
• فرانسوی: soleil ^fr
• هلندی: zon ^nl
• یونانی: ήλιος ^el
• انگلیسی: sun
• sol
• phoebus
• daystar

• titan
• sunrise
• sunlight
• samson
• perihelion
• parhelion
• macule
• helium
• heliometer
• gossamer
• flocculus
• actinometre
• actinometer
• sunglow
• spectrohelioscope
• heliocentric
• coronel
• coronal
• sunspot

• solar flare
• pyrheliometer
• heliograph
• corona
• photoheliograph
• actinogram
• spectroheliograph
• spectroheliogram
• solunar
• aureole
• aureola
• actinochemistry
• snowblink
• midnight sun
• actinograph
• helical
• heliacal
• supernova
• langley

منابع

• فرهنگ لغت معین