کان
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]آوایش
[ویرایش]- [کان]
اسم
[ویرایش]
کان
- (علوم‌زمبن): معدن. جایی که از آن فلزات و شبه فلزات استخراج کنند.
- کان به گوهر کردن کنایه از: به نوایی رسیدن.
- پسوند صفتی- مکانی مانند ملکان، اردکان.
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]ترجمه‌ها
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ کوچک زبان پهلوی
- فرهنگ واژه های اوستا