Aller au contenu

marràn

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : marran
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Invariable
marràn
\mar.ˈrã\

marràn [mar.ˈrã] (Foti) (Vasi) (Di Pietro)

  1. (San Fratello) (Colorimétrie) Marron.
    • Mòttit li chièuzzi marràn chi ti steàn miègghj.
      Mets ton pantalon marron, il te va mieux.

Variantes orthographiques

[modifier le wikicode]

marràn [mar.ˈrã] masculin invariable (Foti) (Vasi) (Di Pietro)

  1. (San Fratello) Tison.
    • Un ia stèr sàmpr a cavèu a tùcc i vànt, pircò se ù ddùsg ni camìna pèr, chi nièsc n’èutr vànt e ciuràna ni ghji ng’è, sùbit ù ddùsg spàsta dû vèrs àna ghj’è ù vànt e puòi nièsciu marruòi, nièsc ù carbàn tìnt, nièsc brèsgia. — (Giovanni Tropea, Etnotesti)
      Il faut chevaucher tous les vents, car si le feu ne se propage pas uniformément à cause d’un autre vent qui se produit et qu’il n’y a pas de barrière, le feu se déplace immédiatement du côté où se trouve le vent, ce qui produit des charbons, des charbons de mauvaise qualité.

Variantes orthographiques

[modifier le wikicode]