Jump to content

աթեշակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•թե•շակ 

  1. Արարատյան՝ փայլակ
  2. վառ, բոցեղեն (կրակ) ◆ Ձեռներն ինչպես աթեշակ կրակ, նրանց ղնգներն յուղած սուր սլաք, շունչներն ինչպես բոցեղեն ծովը իրար գլխի կթափեն։ (Խաչատուր Աբովյան)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։