Jump to content

զիստ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ զիստ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Թերևս զ- նախածանցով բնիկ հնդեվրոպական կրկնավոր կազմություն *sed- «նստել» արմատից՝ *si-zdo-:

Բացատրություն

  1. (նորբ․) ազդր

Գոյական

  1. ազդր ◆ Առ, արյունոտ ասոնք, կողերն են զոհի, ցռուկն է այս, ասոնք ճարպոտ զիստերեն են։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Թագուհին երկունքից մաշված զիստերի վրա մի վերմակ ձգած, որ խուճապի մեջ հազիվ էր դտել։ Շեքսպիր
  2. կոնք։

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։