Jump to content

ខេត្តនិញថ្វឹន

ពីវិគីភីឌា
ខេត្តនិញថ្វឹន
Tỉnh Ninh Thuận
Panduranga
ខេត្ត
[[File:
|250px|none|alt=|តាមទ្រនិចនាឡិកា៖ ប្រាសាទពោធិ៍ក្លងហ្គារ៉ាយ  • ស្រះរំហួតអំបិលក្នុង ផាន់រាំង  • ប្រាសាទហូវឡៃ  • ប្រាសាទពោធិ៍រឹម  • វិញហ៊ី ឈូងសមុទ្រ  • ទិដ្ឋភាពនៃផ្លូវ Song Pha  • ប្រាសាទបី  • ឆ្នេរ Dam Nai  • វិហារ Ninh Phuoc  • វិមានឧទ្យាន 16 មេសា  • ទិដ្ឋភាព of Phuoc Binh Pass  • ទិដ្ឋភាព Ngoan Muc Pass  • ឆ្នេរ Ca Na  • ឆ្នេរ Ninh Chu  • វាលនៅ Vinh Hai  • ទន្លេ Dinh]]តាមទ្រនិចនាឡិកា៖ ប្រាសាទពោធិ៍ក្លងហ្គារ៉ាយ  • ស្រះរំហួតអំបិលក្នុង ផាន់រាំង  • ប្រាសាទហូវឡៃ  • ប្រាសាទពោធិ៍រឹម  • វិញហ៊ី ឈូងសមុទ្រ  • ទិដ្ឋភាពនៃផ្លូវ Song Pha  • ប្រាសាទបី  • ឆ្នេរ Dam Nai  • វិហារ Ninh Phuoc  • វិមានឧទ្យាន 16 មេសា  • ទិដ្ឋភាព of Phuoc Binh Pass  • ទិដ្ឋភាព Ngoan Muc Pass  • ឆ្នេរ Ca Na  • ឆ្នេរ Ninh Chu  • វាលនៅ Vinh Hai  • ទន្លេ Dinh
រហស្សនាម: ភាពស្ងប់ស្ងាត់/សន្តិភាព
ទីតាំង Ninh Thuan ក្នុងប្រទេសវៀតណាម
ទីតាំង Ninh Thuan ក្នុងប្រទេសវៀតណាម
[[File:Map|250px|none|alt=|Location of ខេត្តនិញថ្វឹន]]
ប្រទេស វៀតណាម
តំបន់ឆ្នេរកណ្តាលខាងត្បូង
ឈ្មោះ​អតីតខេត្តផាន់រាំង
រាជធានីPhan Rang–Tháp Chàm
រដ្ឋាភិបាល
 • ក្រុមប្រឹក្សាប្រជាជន ប្រធានNguyễn Đức Thanh
 • គណៈកម្មាធិការប្រជាជន ប្រធានLưu Xuân Vĩnh
ផ្ទៃក្រឡា[១]
 • សរុប៣៣៥៨ គម2 (១២៩៧ ម៉ាយ ការ)
ប្រជាជន (2021)[១]
 • សរុប៦៧៩,៤៦៧
 • សន្ទភាព០.២០/km2 (០.៥២/sq mi)
ប្រជាសាស្រ្ត
 • ជនជាតិគិញ, ចាម, រ៉ា ហ្គាឡៃ, Co Ho, Hoa
ល្វែងម៉ោងICT (ម.ស.ស.+7)
លេខ​កូដ​ហៅ​ទូរសព្ទ+84259
ក្រមអ.ម.អ. ៣១៦៦VN-36
គេហទំព័រninhthuan.gov.vn

ខេត្តនិញថ្វឹនបានឌូរ៉ាង៉ា គឺជាខេត្តមួយនៅតំបន់ឆ្នេរភាគកណ្តាលភាគខាងត្បូង នៃ ប្រទេសវៀតណាម (ពេលខ្លះត្រូវបានគេមើលឃើញថាជាផ្នែកមួយនៃតំបន់ភាគអាគ្នេយ៍ )។

ប្រវត្តិសាស្ត្រ[កែប្រែ]

អភិបាលចាម ​នៃបានឌូរ៉ាង៉ា មាន​មជ្ឈមណ្ឌល​របស់​ខ្លួន​នៅ​ក្នុង​ខេត្តនិញថ្វឹន ប៉ុន្តែ​ក៏​បាន​រួម​បញ្ចូល​ភាគ​ច្រើន​នៃខេត្តប៊ិញថ្វឹន ដែល​ឥឡូវ​នេះ​ដែរ។ បានឌូរ៉ាង៉ា បានក្លាយជាមជ្ឈមណ្ឌលនយោបាយនៃចម្ប៉ាបន្ទាប់ពីការដួលរលំនៃវិជ័យ ក្នុងឆ្នាំ១៤៧១ ។ វានៅតែឯករាជ្យរហូតដល់ឆ្នាំ១៨៣២ នៅពេលដែលអធិរាជមិញម៉ាង បានដាក់បញ្ចូលវា។ និញថ្វឹង ត្រូវ​បាន​បញ្ចូល​ចូល​ជាខេត្តប៊ិញថ្វឹន ក្នុង​ឆ្នាំ១៩៧៦ រួម​ជាមួយ ​ខេត្តប៊ិញទុយ ខេត្តនិញថ្វឹន បាន​ក្លាយ​ជា​ខេត្ត​ដាច់​ដោយ​ឡែក​ម្តង​ទៀត​ក្នុង​ឆ្នាំ១៩៩១ ។

ឯកសារយោង[កែប្រែ]

  1. ១,០ ១,១ GSO