Jump to content

referentur

E Victionario

Discretiva

referentur dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
referentur tertia pluralis futurum passiva indicativus referō (referre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /refeˈrentur/(classice)
Syllabificatio phonetica: re·fe·ren·tur — morphologica: re-fer-entur

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
-106…-43
Marcus Manilius
fl. 14
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
C. Plinius Secundus
23-79
antiq. class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n.)

  • At enim iam dicitis virtutem non posse constitui, si ea, quae extra virtutem sint, ad beate vivendum pertineant. quod totum contra est. introduci enim virtus nullo modo potest, nisi omnia, quae leget quaeque reiciet, unam referentur ad summam. —De finibus bonorum et malorum Ciceronis [1][2]

class.

  • carmine quid proprio? pedibus quid iungere certis?
huc ades, o quicumque meis advertere coeptis
aurem oculosque potes, veras et percipe voces.
impendas animum; nec dulcia carmina quaeras:
ornari res ipsa negat contenta doceri.
et, siqua externa referentur nomina lingua,
hoc operis, non vatis erit: non omnia flecti
possunt, et propria melius sub voce notantur. —Astronomicon M. Manilii [3][2]

class.  (40 p.C.n.)

  • Quicquid est hoc, Marcia, quod circa nos ex adventicio fulget, liberi, honores, opes, ampla atria et exclusorum clientium turba referta vestibula, clarum nomen, nobilis aut formosa coniux ceteraque ex incerta et mobili sorte pendentia alieni commodatique apparatus sunt; nihil horum dono datur. Conlaticiis et ad dominos redituris instrumentis scaena adornatur; alia ex his primo die, alia secundo referentur, pauca usque ad finem perseverabunt. —De Consolatione ad Marciam Senecae [4][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Praeterea quasdam proprietates quibusdam locis esse, roscidas aestate Africae noctes, in Italia Locris et in lacu Velino nullo non die apparere arcus, Rhodi et Syracusis numquam tanta nubila obduci, ut non aliqua hora sol cernatur, qualia aptius suis referentur locis. haec sint dicta de aëre. —Naturalis historia Plinii [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De finibus bonorum et malorum libri quinque. (The Latin Library): Liber quartus. 15 [40] — referentur
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: referentur.
  3. 3.0 3.1 Marcus Manilius - Astronomicon libri quinque. (Bibliotheca Augustana): Liber tertius, versus 40 — referentur
  4. 4.0 4.1 Lucius Annaeus Seneca - De consolatione ad Marciam. (Universitas Turicensis):  10, versus 1 — referentur
  5. 5.0 5.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 62, [153] — referentur