Jump to content

relatum

E Victionario

Discretiva

relatum dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
relātum
supinum­ accusativo referō (referre)
Forma Modus flexurae originis
relātum casus accusativus singularis · genus masculinum participii relātus
relātum casus nominativus singularis · genus neutrum participii relātus
relātum casus accusativus singularis · genus neutrum participii relātus
relātum casus vocativus singularis · genus neutrum participii relātus
relātum casus accusativus singularis substantivi relātus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /reˈlaːtum/(classice)
Syllabificatio phonetica: re·lā·tum — morphologica: re-lat-um

Loci

[+/-]
Aulus Cornelius Celsus 30 C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

[+/-]

class.

  • … ut idem in sextante denarii habeam, quod Graeci habent in eo, quem ὀβολὸν appellant. Id ad nostra pondera relatum paulo plus dimidio scripulo facit. —De Medicina Celsi [1][2]

saec. I.

  • Praeter haec inferiore caelo relatum in monumenta est lacte et sanguine pluisse M. Acilio C. Porcio cos. et saepe alias, sicut carne P. Volumnio Servio Sulpicio cos., exque ea non perputruisse quod non diripuissent aves, … —Naturalis historia Plinii [3][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber quintus, XVII. [[1c] ] — relatum
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: relatum.
  3. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 57, [147] — relatum