баримт
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [bȧrimtʌ]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠪᠠᠷᠢᠮᠲᠠ
- (баримта)
Үгийн утга
[засварлах]- нэр.
- Аливаа асуудлыг шийдвэрлэхэд гэрч болох юм, үнэмлэх тэмдэг
- Үнэмшүүлэх бичиг, албан газар зэргээс юм авах, гаргахад нотолгоо болсон албан ёсны бичиг
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]- эд мөрийн баримт - хэргийн газар үлдээсэн ул мөр
- баримт болох - нотолгоо болох
- баримт тулгах - үнэн худлыг баттай нотлох гэрч хүнтэй уулзах, бичиг баримтыг харгуулж үзэх
- мөнгөний баримт - мөнгөний бичиг
Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]ба|римт нэр. бичиг ~ хорш., баримтын, баримтаас, о.тоо баримтууд
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах] ᠪᠠᠷᠢᠮᠲᠠ ᠶᠢᠨ
ᠪᠠᠷᠢᠮᠲᠠ ᠳ᠋ᠦ
ᠪᠠᠷᠢᠮᠲᠠ ᠶᠢ
ᠪᠠᠷᠢᠮᠲᠠ ᠠᠴᠠ
ᠪᠠᠷᠢᠮᠲᠠ ᠪᠠᠷ
ᠪᠠᠷᠢᠮᠲᠠ ᠲᠠᠢ
ᠪᠠᠷᠢᠮᠲᠠ ᠤᠷᠤᠭᠤ
ᠪᠠᠷᠢᠮᠲᠠ ᠪᠠᠨ
ᠪᠠᠷᠢᠮᠲᠠ ᠨᠤᠭᠤᠳ
- /~ын /~д /~ыг /~аас /~аар /~тай /~руу /~аа /~ууд
Орчуулга
[засварлах]Хоршоо үг
[засварлах]- баримт материал - гэрч, нотолгоо болох зүйл
- баримт бичиг - нотлох бичиг
- гэрч/гэрч баримт - хэргийг нотлох зүйл, батлах бичиг
Товчилсон үг
[засварлах]- ЕНББ Европын Нэгдсэн Баримт Бичиг