Panavia Tornado: verschil tussen versies
k r2.7.1) (robot Erbij: uk:Panavia «Торнадо» |
k r2.7.1) (robot Erbij: eo:Panavia Tornado |
||
Regel 125: | Regel 125: | ||
[[de:Panavia Tornado]] |
[[de:Panavia Tornado]] |
||
[[en:Panavia Tornado]] |
[[en:Panavia Tornado]] |
||
[[eo:Panavia Tornado]] |
|||
[[es:Panavia Tornado]] |
[[es:Panavia Tornado]] |
||
[[fa:پاناویا ترنادو]] |
[[fa:پاناویا ترنادو]] |
Versie van 12 apr 2011 21:36
Panavia Tornado | ||||
---|---|---|---|---|
Algemeen | ||||
Rol | Multirole jager/bommenwerper | |||
Bemanning | 2 | |||
Status | ||||
Gebruik | AMI, Luftwaffe, Marineflieger, RAF, Saoedische luchtmacht operationeel | |||
Afmetingen | ||||
Lengte | 16,70 m | |||
Hoogte | 5,96 m | |||
Spanwijdte | 13,91 m | |||
Idem, ingeklapt | 8,65 m | |||
Vleugeloppervlak | 26,60 m² | |||
Gewicht | ||||
Leeggewicht | 14091 kg | |||
Startgewicht | 20450 kg | |||
Max. gewicht | 27950 kg | |||
Krachtbron | ||||
Motor(en) | 2x Turbo Union RB199 Mk103 turbofans | |||
Stuwkracht | elk 38,5 (71,5 met naverbrander) kN | |||
Prestaties | ||||
Topsnelheid | 2338 km/u | |||
Actieradius | 1400 km | |||
Dienstplafond | 15240 m | |||
Bewapening | ||||
Bommen | 9000 kg op 7 hardpoints waaronder 1x WE177 atoombom | |||
Raketten | 2x AIM-9 Sidewinder SRAAMs, 7 ALARMs, 2x Sea Eagle en 2x 27mm Mauserkanon | |||
|
De Panavia Tornado is een multirole gevechtsvliegtuig dat momenteel operationeel is in :
- de Britse Royal Air Force met 186 toestellen in 11 squadrons, 1 testeenheid en 1 conversie-eenheid
- de Duitse Luftwaffe en Marineflieger met 290 toestellen in 6 luftwaffe wings, 1 marineflieger wing en 1 testeenheid
- de Italiaanse Aeronautica Militare Italia met 90 toestellen in 3 wings en 1 testeenheid
- de Koninklijke Saoedische luchtmacht met 96 toestellen in 2 squadrons
De Tornado heeft als bemanning een vlieger en een weaponscontroller, is uitgerust met 2 Turbo Union RB199 Mk102 turbofans en kan, afhankelijk van de rol waarvoor het toestel wordt ingezet, een zeer uiteenlopend pakket aan bewapening meevoeren, variërend van gewone bommen tot de WE.177 atoombom.
Het toestel is uitgerust met geavanceerde apparatuur en sensoren die het geschikt maken voor dag- en nachtpenetratiemissies op zeer lage hoogten en onder alle mogelijke weersomstandigheden.
Geschiedenis en ontwikkeling
In 1968 ontstond bij diverse NAVO-landen de behoefte aan een toestel dat multifunctioneel kon worden ingezet.
Voor de ontwikkeling en de productie van dit toestel, toen nog aangeduid als Multi Role Combat Aircraft (MRCA), werd in 1969 het Panavia consortium opgericht; dit bestond uit het Britse BAE Systems, het Duitse DASA, en het Italiaanse Alenia. Tevens werd het Turbo Union Ltd consortium opgericht; dit consortium werd verantwoordelijk voor het ontwerp en de ontwikkeling van de motoren van de MRCA.
In augustus 1974 vond in Duitsland de eerste MRCA-prototypevlucht plaats en in oktober 1974 vloog het eerste in Engeland gemaakte toestel.
In december 1975 vloog het eerste in Italië gemaakte toestel.
In februari 1977 werd de eerste preproductieserie afgeleverd
In juli 1979 werd de eerste productieserie GR Mk1 operationeel verklaard
In juni 1980 werd de multinationale conversie eenheid op RAF Cottesmore opgericht gevolgd door die op RAF Honington in 1981
In januari 1982 werd het eerste RAF squadron (9 Sqn) operationeel
In 1983 werden de eerste Italiaanse AMI toestellen geleverd
In 1986 volgden de eerste Saudische RSAF toestellen
In augustus 1988 werd het eerste ECR prototype afgeleverd
In mei 1990 was de eerste ECR versie operationeel bij de Luftwaffe
In februari 1991 werden Tornado’s ingezet in de Golfoorlog
In mei 1993 werden de eerste GR4 prototypes getest
In juli 1993 werd de laatste serie F Mk3 Tornado geleverd
In oktober 1997 werden de eerste GR4 Tornado’s operationeel bij de RAF
-
AMI Tornado IDS
-
AMI Tornado ECR
-
Luftwaffe Tornado 2003
Versies
De versie is helemaal afhankelijk van de rol die op dat moment aan het toestel wordt toegekend. De Tornado kan in deze 6 rollen worden ingezet
- Air Defense Variant (optreden als onderscheppingsjager)
- Electronic Combat Reconnaissance (optreden als verkenner)
- Close Air Support (ondersteunen van eigen grondtroepen)
- Battlefield Air Interdiction (optreden als luchtoverwichtsjager)
- Suppression of Enemy Air Defense (optreden als luchtverdedigingsjager)
- InterDiction Strike (bommenwerper)
RAF Tornado GR.Mk 1. De standaard RAF aanvalsversie van de Tornado IDS. Uitgerust met een gevleugelde extra brandstoftank en laserdoelzoeker onder in de neus.
RAF Tornado GR.Mk 1(T). Tornado GR.1 trainerversie met dubbele bediening in beide cockpits.
RAF Tornado GR.Mk 1A. Verkennerversie van de GR.1 met Vinten 4000 infraroodlinescanvideosysteem onderin de neus.
RAF Tornado GR.Mk 1B. Anti-schip versie van de GR.1. Geschikt voor afvuren van Sea Eagle raketten en voor het dragen van 'buddy' in-flight refuelling pods.
RAF Tornado GR.Mk 4. Mid-Life Update voor de GR.1 met verbeterde avionica en cockpitsystemen.
RAF Tornado GR.Mk 4A. Mid-Life Update voor de GR.1A versie
RAF Tornado GR.4B. Mid-Life Update voor de GR.1B versie.
Luftwaffe/Marineflieger Tornado IDS. Uitgerust met verschillende weapon ejector racks en passende bewapening.
AMI Tornado IDS. Gelijkwaardig aan de Duitse Tornado IDS
RSAF Tornado IDS. Exportversie van de Tornado IDS voor Royal Saudi Air Force. Gelijkwaardig aan de RAF-GR.1versie
Inzet
De Britse RAF en de Italiaanse AMI zetten de Tornado’s grootschalig in tijdens operatie Desert Storm in 1991 tijdens riskante aanvallen waarbij Iraakse vliegvelden moesten worden uitgeschakeld. Hierbij werden ook diverse toestellen neergeschoten waarbij de bemanningen krijgsgevangen werden gemaakt of omkwamen.