Naar inhoud springen

Marinus Jan Granpré Molière

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Marinus Jan Granpré Molière
Granpré Molière, 1954
Granpré Molière, 1954
Persoonsinformatie
Nationaliteit Nederlandse
Geboortedatum 13 oktober 1883
Geboorteplaats Oudenbosch
Overlijdensdatum 13 februari 1972
Overlijdensplaats Wassenaar
Beroep architect, academisch docent, meubelontwerper
Werken
Belangrijke projecten Tuindorp Vreewijk te Rotterdam en Schuilenburg in Amersfoort
Archieflocatie Het Nieuwe Instituut
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Civiele techniek en bouwkunde
Marinus Jan Granpré Molière (film)

Marinus Jan Granpré Molière (Oudenbosch, 13 oktober 1883Wassenaar, 13 februari 1972) was een Nederlands architect en stedenbouwer, die werd geboren als jongste kind van Abel Cesar Granpré Molière en jonkvrouwe Wilhelmina Stephania Schuurbeque Boeije.

Granpré Molière was sinds 1924 als hoogleraar aan de Technische Hogeschool Delft verbonden, waar hij in 1907 was afgestudeerd. Hij werd bekend om zijn uitgesproken theorieën over architectuur en stedenbouw. De functie van een gebouw moest volgens hem duidelijk terug te zien zijn in de vorm, maar moest ook gebaseerd zijn op universele normen en waarden. Hij vond zijn inspiratie met name in de traditionele plattelandsbouw met de grote heldere bouwvolumen gevormd door gesloten bakstenen muren en hoge daken. Ook de romaanse kerkbouw was een bron waaruit Granpré Molière dankbaar putte. Zijn ideeën vonden veel weerklank onder collega-architecten. De kring rond Granpré Molière werd bekend als de Delftse School, de belangrijkste stroming binnen het traditionalisme in Nederland.

Granpré Molière richtte in 1916 samen met P. Verhagen een architectenbureau op. In 1919 sloot A.J.Th. Kok zich hierbij aan en ging het bureau verder onder de naam Granpré Molière, Verhagen en Kok. Het eerste grote project van dit bureau was het ontwerp voor een deel van Tuindorp Vreewijk in Rotterdam in 1916. In 1921 volgde een uitbreidingsplan voor de linkermaasoever en het ontwerp voor het Kralingse Bos. In 1927 werd hij adviseur van de Dienst der Zuiderzeewerken in verband met het ontwerp van de dorpen en het landschap van de Wieringermeer. In 1930 bouwde hij in Kralingen Huize de Boogerd, het woonhuis van de Rotterdamse bankier Van der Mandele, de initiatiefnemer van de bouw van Tuindorp Vreewijk.

Van 1946 tot 1956 werkte hij samen met Arie-Hendrik Rooimans aan de uitbreiding van Amersfoort in de wijken Vreeland en Schuilenburg. Ook werkte hij in deze periode met Piet Verhagen aan ontwerpen voor de wederopbouw van de Grote Markt in Groningen. Deze plannen werden echter nooit uitgevoerd.

Een uitspraak van Granpré Molière is: "Heden worden de meesten van ons nog wel ondergebracht: maar 'wonen' is een voorrecht van slechts enkelen van ons".

Enkele werken

[bewerken | brontekst bewerken]
  • jaren 20 Veelerveen: arbeiderswoningen aan de Verbindingsweg
  • 1920 Nijmegen: Villa Eversweg 2
  • 1921 Arnhem: Van Lawick van Pabststraat 33
  • 1928 Rockanje: Waterbospad 11 (in 1974 herbouwd na brand)
  • 1933 Nijmegen: Hollandsch-Duitsch gemaal
  • 1952 Breda: Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand
  • 1957 Amsterdam: Onze Lieve Vrouwe van Lourdeskerk
  • 1966 Oosterbeek: Gemeentehuis van de gemeente Renkum.
Gedenksteen voor Granpré Molière (Goede Herderkerk (Wassenaar))

In 2017 werd prof. ir. Granpré Molière geselecteerd voor de Alumni Walk of Fame[1] ter gelegenheid van het 175-jarig bestaan van de TU Delft. Granpré Molière kreeg dit eerbetoon voor zijn verdiensten als gerenommeerd architect en stedenbouwer. Amsterdam vernoemde in 1997 het M.J. Granpré Molièreplein naar hem; ook andere steden vernoemden onder andere straten naar hem.

  • J.A. Kuiper: Visueel & dynamisch. De stedebouw van Granpré Molière en Verhagen 1915-1950. Delft, 1991
  • Woorden en werken van Prof. Ir. Granpré Molière. Heemstede, 1949
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Marinus Jan Granpré Molière.