Naar inhoud springen

Miho Saeki

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Miho Saeki
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Japan Japanse
Geboorteplaats New York, NY, VS
Geboortedatum 18 maart 1976
Woonplaats Tokio, Japan[1]
Lengte 1,68 m
Gewicht 57 kg
Profdebuut 1 april 1994
Met pensioen februari 2007
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 600.516 US dollar
Coach Roberto Arguello[2]
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 291–227
Titels 0 WTA, 16 ITF
Hoogste positie 56e (8 juni 1998)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1998, 1999)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1998)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1999)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1998)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 138–121
Titels 4 WTA, 8 ITF
Hoogste positie 49e (7 juli 1997)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1996)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1997, 1999)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1997, 1998)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1998)
Laatst bijgewerkt op: 10 november 2020
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1993 697
1994 454 332
1995 234 99
1996 120 65
1997 75 79
1998 88 64
1999 121 90
2001 173 177
2002 199 223
2003 269 510
2004 246 192
2005 208 186
2006 287 484
2007 706

Miho Saeki (Japans: 佐伯 美穂, Saeki Miho) (New York, 18 maart 1976) is een voormalig tennisspeelster uit Japan. Zij begon op elfjarige leeftijd met tennis.[2][3] Haar favoriete ondergrond is gras en zij beschouwt haar forehand als haar sterkste slag.[3] Zij speelt rechtshandig en heeft een tweehandige backhand.[2] Zij was actief in het proftennis van 1994 tot 2007.

Saeki debuteerde in 1993 op het ITF-toernooi van Ibaraki (Japan). Zij stond in 1994 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Kugayama (Japan) – zij verloor van de Koreaanse Kim Il-soon. In 1995 veroverde Saeki haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Alicante (Spanje), door de Spaanse Patricia Aznar te verslaan. In totaal won zij zestien ITF-titels, de laatste in 2005 in Nanjing (China).

In 1995 speelde Saeki voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, als lucky loser op het toernooi van Japan in Tokio. Haar beste resultaat op de WTA-toernooien is het bereiken van de kwartfinale op het Tier I-toernooi van Tokio in 1998.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde, op Roland Garros 1998. Hierdoor bereikte zij in juni 1998 haar hoogste notering op de WTA-ranglijst: de 56e plaats.

Saeki behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1993 op het ITF-toernooi van Ibaraki (Japan), samen met landgenote Mami Donoshiro. Later dat jaar stond zij voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Bangkok (Thailand), samen met de Taiwanese Weng Tzu-ting – hier veroverde zij haar eerste titel, door het Koreaanse duo Choi Ju-yeon en Yoo Kyung-sook te verslaan. In totaal won zij acht ITF-titels, de laatste in 2002 in College Park (VS).

In 1994 speelde Saeki voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het Tier II-toernooi van Tokio (Nichirei), samen met landgenote Yuka Yoshida. Zij stond in 1995 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Japan, weer samen met Yuka Yoshida – hier veroverde zij haar eerste titel, door het Japanse koppel Kyōko Nagatsuka en Ai Sugiyama te verslaan. In totaal won zij vier WTA-titels, de laatste in 2005 in Memphis, ook nu weer samen met Yoshida.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, op het US Open 1998 samen met landgenote Yuka Yoshida. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 49e plaats, die zij bereikte in juli 1997.

Tennis in teamverband

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1998 en 1999 maakte Saeki deel uit van het Japanse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 3–3. Zij versloeg onder andere de Nederlandse Miriam Oremans.

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
toernooi 1997 1998 1999  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R 2R 2R 2-3
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 3R 1R 2-3
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 2R 1-3
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 1-2

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 1995 1996 1997 1998 1999 2002  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 2R 1R 1R 1R 1-4
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 2R 1R 2R 2-4
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 2R 1R 2-3
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R KF 1R 1R 3-5
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

geen

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1995-04-16 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Japan Yuka Yoshida Vlag van Japan Kyōko Nagatsuka
Vlag van Japan Ai Sugiyama
6-7, 6-4, 7-6 details
2. 1996-10-20 Vlag van China WTA Peking hardcourt (i) Vlag van Japan Naoko Kijimuta Vlag van Japan Yuko Hosoki
Vlag van Japan Kazue Takuma
7-5, 6-4 details
3. 1996-11-24 Vlag van Thailand WTA Pattaya hardcourt Vlag van Japan Yuka Yoshida Vlag van Slovenië Tina Križan
Vlag van Japan Nana Miyagi
6-2, 6-3 details
4. 2005-02-20 Vlag van Verenigde Staten WTA Memphis hardcourt (i) Vlag van Japan Yuka Yoshida Vlag van Verenigde Staten Laura Granville
Vlag van Verenigde Staten Abigail Spears
6-3, 6-4 details
verloren finales
geen
[bewerken | brontekst bewerken]