Naar inhoud springen

Peter Manley

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Peter Manley
Peter Manley
Persoonlijke informatie
Bijnaam One Dart
Geboortedatum 7 maart 1962
Geboorteplaats Cheam, Vlag van Engeland Engeland
Sport Darts
Dartsinformatie
Lateraliteit Rechtshandig
Opkomstnummer (Is This the Way to) AmarilloTony Christie
Organisatie
BDO 1995–1996
PDC 1996–2012
BDO-hoofdtoernooien – Beste prestaties
World Darts Trophy Kwartfinale: 2007
Int. Darts League 1e ronde: 2007
PDC-hoofdtoernooien – Beste prestaties
World Ch'ship Runner-up: 1999, 2002, 2006
World Matchplay Runner-up: 1999
World Grand Prix Halve finale: 1998, 1999, 2000, 2003, 2006
Grand Slam Laatste 32: 2007
Premier League Halve finale: 2005
Championship League Halve finale: 2008
UK Open Halve finale: 2005
US Open Kwartfinale: 2006, 2009
Players Ch'Finals Laatste 32: 2009, 2010
Desert Classic Winnaar: 2003
WDF-hoofdtoernooien – Beste prestaties
Dutch Open Halve finale: 2005
Andere gewonnen toernooien
Toernooi Jaren
England National Singles
French Open
Isle of Man Open
Primus Masters
Vauxhall Open
Quebec Open
Windy City Open
Open Holland Masters
2000

1998
1998, 2004
2002
1999
2000
2001
2007
Portaal  Portaalicoon   Darten

Peter Manley (Cheam, 7 maart 1962) is een voormalig Engelse darter.

Manley heeft als bijnaam One Dart, omdat hij ooit bekendstond als de speler die slechts één dart nodig had om zijn dubbels te gooien. Hij is een van de meest besproken spelers in het dartscircuit. Vooral vanwege een voorval tijdens de finale van de Ladbrokes World Darts Championship van 2002. Hij verloor deze finale met 7-0 van dartlegende Phil Taylor en weigerde na afloop Taylors hand te schudden. In de jaren daarna kwam dit op enorm veel boegeroep vanuit het publiek te staan. In 2005 veranderde dit enigszins nadat hij (Is This the Way to) Amarillo van Tony Christie oppakte als zijn opkomsttune. Manley kwam veel rustiger en socialer over en dat resulteerde weer in een positievere reactie van het publiek.

In 2006 stonden Taylor en Manley wederom in de finale van de "Ladbrokes" en opnieuw wist Phil Taylor met de grootst mogelijke score van 7-0 te winnen. Dit keer schudden beide spelers elkaar wel de hand na afloop van de partij.

Tot op de dag van vandaag wist Manley slechts één groot toernooi op zijn naam te schrijven sinds hij overstapte naar de PDC. In 2003 won hij de Las Vegas Desert Classic.Daarnaast stond hij in 2007 en 2008 in de halve finale van dit toernooi.

In 2007 bereikte Manley de finale van de Masters Of Darts, waarin hij kansloos verloor tegen Raymond van Barneveld (7-0). In de pouleronde van het toernooi wist hij als enige alle Nederlandse opponenten te verslaan. Zijn halve finalepartij tegen Mervyn King was een ware klassieker: Manley vocht na een 5-3 in sets en 2-0 in legs achterstand zich terug in de wedstrijd en won met een aantal honderdplus finishes alsnog met 6-5.

De laatste grote overwinning die Peter Manley op televisie boekte, was zijn overwinning bij de laatste 64 van het UK Open 2009. Hij versloeg hierin titelhouder James Wade in een ware thriller met 9-8. Ook zijn overwinning in de eerste ronde van de Las Vegas Desert Classic 2009 tegen Mark Walsh mocht toch wel verrassend worden genoemd. Manley won deze partij met 6-4.

Peter Manley is getrouwd met Crissy Howat.

Gespeelde WK-finales

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 1999: Phil Taylor – Peter Manley 6–2 ('best of 11 sets')
  • 2002: Phil Taylor – Peter Manley 7–0 ('best of 13 sets')
  • 2006: Phil Taylor – Peter Manley 7–0 ('best of 13 sets')

Resultaten op Wereldkampioenschappen

[bewerken | brontekst bewerken]

WSDT (Senioren)

[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaten op de World Matchplay

[bewerken | brontekst bewerken]

WSDT (Senioren)

[bewerken | brontekst bewerken]
  • (en) Officiële website Peter Manley