Naar inhoud springen

Sideriet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sideriet
Sideriet
Mineraal
Chemische formule FeCO3
Kleur Grijs tot bruin
Streepkleur Wit
Hardheid 3,5 tot 4,1
Gemiddelde dichtheid 3,96 kg/dm3
Glans Glas
Splijting [1011] Perfect
Kristaloptiek
Kristalstelsel Trigonaal
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen
Sideriet cut

Het mineraal sideriet (ook wel ijzerspaat) is een ijzer-carbonaat met de chemische formule FeCO3.

Eigenschappen

[bewerken | brontekst bewerken]

Het grijze of geelbruin tot bruine sideriet heeft een glasglans, een witte streepkleur en de splijting van het mineraal is perfect volgens het kristalvlak [1011]. Het kristalstelsel is trigonaal. Sideriet heeft een gemiddelde dichtheid van 3,96, de hardheid is 3,5 en het mineraal is niet radioactief.

De naam van het mineraal sideriet is afgeleid van het Griekse σίδηρος síderos, dat ijzer[1] betekent.

Sideriet is een mineraal dat zeer algemeen voorkomt en in allerlei verschillende typen gesteenten kan ontstaan. Het wordt gevormd in biogeen afzettingsgesteente als kalksteen, en ook in stollings- en metamorfe gesteenten. Het is een typisch mineraal dat ontstaat bij verwering van andere gesteenten en zorgt voor de oranjebruine kleur van verweerde kalksteen. Sideriet wordt in kristalvorm onder andere gevonden in Beira Baixa, Portugal; Peyrebrune, Tarn, Frankrijk en in Quebec, Canada.

Literatuurverwijzingen

[bewerken | brontekst bewerken]
  1. Liddell, H.G. & Scott, R. (1940). A Greek-English Lexicon. revised and augmented throughout by Sir Henry Stuart Jones. with the assistance of. Roderick McKenzie. Oxford: Clarendon Press.
Zie de categorie Siderite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.