koppelen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  koppelen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• kop·pe·len

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘aan iets verbinden’ voor het eerst aangetroffen in 1350

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
koppelen	koppelde	gekoppeld
zwak -d	volledig

Werkwoord

koppelen

1. onovergankelijk de koppeling van een voertuig bedienen
2. overgankelijk vast aan elkaar verbinden

   • De twee rijtuigen werden aan de trein gekoppeld en de reis begon. 

3. een liefdesrelatie tot stand brengen

Hyponiemen

• aaneenkoppelen, aankoppelen, afkoppelen, loskoppelen, ontkoppelen, samenkoppelen, terugkoppelen, vastkoppelen

Afgeleide begrippen

   

koppelaar koppelarij koppelbaas koppeldicht koppeling koppelkoers koppelnet koppelstang koppelstuk koppelteken koppelverband koppelverkoop koppelvlak koppelwedstrijd koppelwerkwoord koppelloon

Vertalingen

    1.   

Engels: couple (en)

Spaans: embragar (es)

    1.   

Engels: couple (en), match (en)

Spaans: acoplar (es)

    3.   

Engels: match (en), match-make (en)

Gangbaarheid

• Het woord koppelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "koppelen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.