verbuiging

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  verbuiging    (hulp, bestand)
• IPA: / vərˈbœyɣɪŋ / (3 lettergrepen)
  • (Noord-Nederland): /vər.ˈbœʏ̯.χɪŋ/
  • (Vlaanderen, Brabant): /vər.ˈbœː.ɣɪŋ/
  • (Limburg): /vər.ˈbœː.ɣɪŋ/

Woordafbreking

• ver·bui·ging

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van verbuigen met het achtervoegsel -ing.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	verbuiging	verbuigingen
verkleinwoord	verbuiginkje	verbuiginkjes

Zelfstandig naamwoord

de verbuiging v

1. (taalkunde) de flexie van een naamwoord of voornaamwoord naar geslacht, getal en naamval
2. het veranderen van de buiging, een geval van mechanische vervorming

   • De botsing had tot een verbuiging van het chassis van de auto geleid. 

Synoniemen

1. declinatie

Hyperoniemen

• flexie

Verwante begrippen

• verbuigen
• vervoeging, conjugatie, naamval

Vertalingen

    1. naamwoordsflexie   

Arabisch: تَصْرِيفُ الأسْمَاء (taṣrīfu l-ʔasmāʔi) m Duits: Beugung (de) v, Deklination (de) v Engels: declension (en) Fins: taivutusluokka (fi) Frans: déclinaison (fr) v Hebreeuws: נטײת שמות (he) v Interlingua: declination (ia) Italiaans: declinazione (it) v

Japans: 曲用 (ja) (きょくよう, kyokuyō) Latijn: declinatio (la) v Oekraïens: відміна (uk) v Portugees: declinação (pt) v Pools: deklinacja (en) v Russisch: склонение (ru) (sklonénije) o Spaans: declinación (es) v Zweeds: deklination (sv) g

    2. het veranderen van de buiging, een geval van mechanische vervorming   

Engels: warping (en)

Gangbaarheid

• Het woord verbuiging staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "verbuiging" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.