dusje

Norsk

Verb

Mennesker som dusjer

dusje (bokmål/riksmål/nynorsk)

1. sprute væske

   Jeg dusjer blomstene med insektmiddel.

2. vaske seg i sprutende vann

   Alle må dusje før dei går i bassenget.

Etymologi

Sannsynligvis fra substantivet dusj, jamfør latin ducere («lede»).

Grammatikk

Bøyning (regelrett)
Infinitiv	Presens	Preteritum	Perfektum	Imperativ	Presens partisipp	Passiv	‌
å dusje, dusja	dusjar	dusja	har dusja	dusj, dusje, dusja	dusjande	dusjast	(nynorsk)
å dusje	dusjer	dusja	har dusja	dusj	dusjende	dusjes	(bokmål)
å dusje	dusjer	dusjet	har dusjet	dusj	dusjende	dusjes	(bokmål/riksmål)

Oversettelser

sprute væske

engelsk: shower en(en)

svensk: duscha sv(sv), spreja sv(sv) tysk: duschen de(de), sprühen de(de)

vaske seg i sprutende vann

dansk: tage brusebad da(da) engelsk: shower en(en)

svensk: duscha sv(sv) tysk: duschen de(de)