Przejdź do zawartości

Adela Artzt-Madalińska: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycja
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
'''Adela Eugenia''' (błędnie Adrianna Aritztówna) '''Artzt--Madalińska''' (ur. w 20 stycznia [[1898]] w [[Warszawa|Warszawie]] – zm. 30 sierpnia [[1974]] tamże) – [[polska]] [[Reporter|reporterka]] i dziennikarka radiowa, pionierka polskiej radiofonii
'''Adela Eugenia''' (błędnie Adrianna Aritztówna) '''Artzt-Madalińska''' (ur. w 20 stycznia [[1898]] w [[Warszawa|Warszawie]] – zm. 30 sierpnia [[1974]] tamże) – [[polska]] [[reporter]]ka i dziennikarka radiowa, pionierka polskiej radiofonii


Ukończyła gimnazjum w Warszawie<ref name=":0">''Czy wiesz kto to jest?,'' red. Stanisław Łoza, Warszawa 1938, s. 13</ref>. Początkowo pracowała w Polskim Czerwonym Krzyżu (1921-1924) następnie w [[Bank Gospodarstwa Krajowego|Banku Gospodarstwa Krajowego]] (1924-1929)<ref name=":0" />. Od 1926 była związana z Polskim Radiem<ref name=":1">[[Bogdan Tuszyński]], ''Radio i sport w okresie międzywojennym (1925-1939),'' "Kwartalnik Historii Prasy Polskiej",1989, nr 28/4, s. 52</ref>. 17-20 lutego 1927 została autorką pierwszej w historii [[Transmisja radiowa|transmisji radiowej]] z międzynarodowych narciarskich mistrzostw Polski w Zakopanem<ref name=":2">[[Eugeniusz Szulc]], ''Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie : zmarli i ich rodziny.'' Wyd. 1. Warszawa : Państw. Inst. Wydawn., 1989. 730 S. : Ill. (Biblioteka Syrenki), <nowiki>ISBN 83-06-01606-8</nowiki>, 1a: 3 A 9591, S. 355</ref><ref name=":3">[[Bogdan Tuszyński]], ''Bardowie Sportu,'' Warszawa 2009, s. 5</ref>. W 1928 roku relacjonowała międzynarodowe zawody wioślarskie w [[Brdyujście|Brdyujściu]]<ref name=":3" />. Publikowała również artykuły dot. tematyki radiowej w czasopismach m.in. w "Auto", "Antena", "Wschód" i "Der Deutsche Rundfunk"<ref name=":0" />.Po przeniesieniu się do Lwowa od 1930 była spikerką i reżyserką audycji dla dzieci w nowo utworzonej lwowskiej rozgłośni Polskiego Radia<ref name=":1" />, m.in twórczyni opowiadań radiowych dla dzieci: Mały rybak z Jastarni, Zima w Zakopanem, Feluś gwizdawka, Przygody lalki, Niezwykła przygoda panny Gapy<ref name=":0" />. Uczestniczyła też jako "Ciotka Ada" w popularnej audycji radiowej "[[Wesoła Lwowska Fala]]"<ref>Helena Wiórkiewicz, ''[https://www.lwow.com.pl/rocznik/leopolis/leopolis.html Kolekcja Leopolis w Muzeum Niepodległości w Warszawie]'' [dostęp 03.09.2024]</ref>.
Ukończyła gimnazjum w Warszawie<ref name=":0">''Czy wiesz kto to jest?,'' red. Stanisław Łoza, Warszawa 1938, s. 13</ref>. Początkowo pracowała w Polskim Czerwonym Krzyżu (1921-1924) następnie w [[Bank Gospodarstwa Krajowego|Banku Gospodarstwa Krajowego]] (1924-1929)<ref name=":0" />. Od 1926 była związana z Polskim Radiem<ref name=":1">[[Bogdan Tuszyński]], ''Radio i sport w okresie międzywojennym (1925-1939),'' "Kwartalnik Historii Prasy Polskiej",1989, nr 28/4, s. 52</ref>. 17-20 lutego 1927 została autorką pierwszej w historii [[Transmisja radiowa|transmisji radiowej]] z międzynarodowych narciarskich mistrzostw Polski w Zakopanem<ref name=":2">[[Eugeniusz Szulc]], ''Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie : zmarli i ich rodziny.'' Wyd. 1. Warszawa : Państw. Inst. Wydawn., 1989. 730 S. : Ill. (Biblioteka Syrenki), <nowiki>ISBN 83-06-01606-8</nowiki>, 1a: 3 A 9591, S. 355</ref><ref name=":3">[[Bogdan Tuszyński]], ''Bardowie Sportu,'' Warszawa 2009, s. 5</ref>. W 1928 roku relacjonowała międzynarodowe zawody wioślarskie w [[Brdyujście|Brdyujściu]]<ref name=":3" />. Publikowała również artykuły dot. tematyki radiowej w czasopismach m.in. w "Auto", "Antena", "Wschód" i "Der Deutsche Rundfunk"<ref name=":0" />.Po przeniesieniu się do Lwowa od 1930 była spikerką i reżyserką audycji dla dzieci w nowo utworzonej lwowskiej rozgłośni Polskiego Radia<ref name=":1" />, m.in twórczyni opowiadań radiowych dla dzieci: Mały rybak z Jastarni, Zima w Zakopanem, Feluś gwizdawka, Przygody lalki, Niezwykła przygoda panny Gapy<ref name=":0" />. Uczestniczyła też jako "Ciotka Ada" w popularnej audycji radiowej "[[Wesoła Lwowska Fala]]"<ref>Helena Wiórkiewicz, ''[https://www.lwow.com.pl/rocznik/leopolis/leopolis.html Kolekcja Leopolis w Muzeum Niepodległości w Warszawie]'' [dostęp 03.09.2024]</ref>.


Po II wojnie, w latach 1949-1970 pracowała jako reżyser radiowy w Polskim Radiu w Warszawie. Była też asystentką reżysera w spektaklach Teatru Polskiego Radia, m.in. w inscenizacjach reżyserowanych przez [[Zbigniew Kopalko|Zbigniewa Kopałko]], [[Tadeusz Byrski|Tadeusza Byrskiego]], [[Natalia Szydłowska|Natalii Szydłowskiej]], [[Wojciech Maciejewski (reżyser radiowy)|Wojciecha Maciejewskiego]], [[Jerzy Krzysztoń (pisarz)|Jerzego Krzysztonia]]<ref>[https://encyklopediateatru.pl/osoby/20155/adela-madalinska Adela Madalińska], ''Encyklopedia Teatru Polskiego'' [dostęp 3.09.2024]</ref>.
Po II wojnie, w latach 1949-1970 pracowała jako reżyser radiowy w Polskim Radiu w Warszawie. Była też asystentką reżysera w spektaklach Teatru Polskiego Radia, m.in. w inscenizacjach reżyserowanych przez [[Zbigniew Kopalko|Zbigniewa Kopałko]], [[Tadeusz Byrski|Tadeusza Byrskiego]], [[Natalia Szydłowska|Natalii Szydłowskiej]], [[Wojciech Maciejewski (reżyser radiowy)|Wojciecha Maciejewskiego]], [[Jerzy Krzysztoń (pisarz)|Jerzego Krzysztonia]]<ref>[https://encyklopediateatru.pl/osoby/20155/adela-madalinska Adela Madalińska], ''Encyklopedia Teatru Polskiego'' [dostęp 3.09.2024]</ref>.


== Życie prywatne ==
== Życie prywatne ==
Córka Juliusza Arzta i Alberty z Marzahnów<ref name=":0" />. Była najpierw żoną Włodzimierza Jampolskiego (1890-1943) z którym szybko się rozwiodła a następnie aktora [[Lech Ludwik Madaliński|Lecha Ludwika Madalińskiego]] (1900-1973). Pochowana na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie<ref name=":2" />.
Córka Juliusza Arzta i Alberty z Marzahnów<ref name=":0" />. Była najpierw żoną dziennikarza Włodzimierza Jampolskiego (1890-1943) z którym szybko się rozwiodła a następnie aktora [[Lech Ludwik Madaliński|Lecha Ludwika Madalińskiego]] (1900-1973). Pochowana na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie<ref name=":2" />.


== Przypisy. ==
== Przypisy ==
{{Przypisy}}
<references />

⚫
== Bibliografia ==
⚫
* {{Cytuj książkę |nazwisko = Tuszyński |imię = Bogdan |tytuł = Bardowie Sportu |wydawca = Fundacja Dobrej Książki |miejsce = Warszawa |data = 2009 |strony =5|isbn = 978-83-86320-98-1}}


⚫
==Bibliografia==
⚫
* {{Cytuj książkę |nazwisko = Tuszyński |imię = Bogdan |tytuł = Bardowie Sportu |wydawca = Fundacja Dobrej Książki |miejsce = Warszawa |data = 2009 |strony =5|isbn = 978-83-86320-98-1 }}
{{SORTUJ: Artzt--Madalińska Adela}}
{{SORTUJ: Artzt--Madalińska Adela}}
[[Kategoria:Polscy dziennikarze sportowi]]
[[Kategoria:Polscy dziennikarze sportowi]]

Aktualna wersja na dzień 21:21, 6 wrz 2024

Adela Eugenia (błędnie Adrianna Aritztówna) Artzt-Madalińska (ur. w 20 stycznia 1898 w Warszawie – zm. 30 sierpnia 1974 tamże) – polska reporterka i dziennikarka radiowa, pionierka polskiej radiofonii

Ukończyła gimnazjum w Warszawie[1]. Początkowo pracowała w Polskim Czerwonym Krzyżu (1921-1924) następnie w Banku Gospodarstwa Krajowego (1924-1929)[1]. Od 1926 była związana z Polskim Radiem[2]. 17-20 lutego 1927 została autorką pierwszej w historii transmisji radiowej z międzynarodowych narciarskich mistrzostw Polski w Zakopanem[3][4]. W 1928 roku relacjonowała międzynarodowe zawody wioślarskie w Brdyujściu[4]. Publikowała również artykuły dot. tematyki radiowej w czasopismach m.in. w "Auto", "Antena", "Wschód" i "Der Deutsche Rundfunk"[1].Po przeniesieniu się do Lwowa od 1930 była spikerką i reżyserką audycji dla dzieci w nowo utworzonej lwowskiej rozgłośni Polskiego Radia[2], m.in twórczyni opowiadań radiowych dla dzieci: Mały rybak z Jastarni, Zima w Zakopanem, Feluś gwizdawka, Przygody lalki, Niezwykła przygoda panny Gapy[1]. Uczestniczyła też jako "Ciotka Ada" w popularnej audycji radiowej "Wesoła Lwowska Fala"[5].

Po II wojnie, w latach 1949-1970 pracowała jako reżyser radiowy w Polskim Radiu w Warszawie. Była też asystentką reżysera w spektaklach Teatru Polskiego Radia, m.in. w inscenizacjach reżyserowanych przez Zbigniewa Kopałko, Tadeusza Byrskiego, Natalii Szydłowskiej, Wojciecha Maciejewskiego, Jerzego Krzysztonia[6].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Córka Juliusza Arzta i Alberty z Marzahnów[1]. Była najpierw żoną dziennikarza Włodzimierza Jampolskiego (1890-1943) z którym szybko się rozwiodła a następnie aktora Lecha Ludwika Madalińskiego (1900-1973). Pochowana na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e Czy wiesz kto to jest?, red. Stanisław Łoza, Warszawa 1938, s. 13
  2. ↑ a b Bogdan Tuszyński, Radio i sport w okresie międzywojennym (1925-1939), "Kwartalnik Historii Prasy Polskiej",1989, nr 28/4, s. 52
  3. ↑ a b Eugeniusz Szulc, Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie : zmarli i ich rodziny. Wyd. 1. Warszawa : Państw. Inst. Wydawn., 1989. 730 S. : Ill. (Biblioteka Syrenki), ISBN 83-06-01606-8, 1a: 3 A 9591, S. 355
  4. ↑ a b Bogdan Tuszyński, Bardowie Sportu, Warszawa 2009, s. 5
  5. ↑ Helena Wiórkiewicz, Kolekcja Leopolis w Muzeum Niepodległości w Warszawie [dostęp 03.09.2024]
  6. ↑ Adela Madalińska, Encyklopedia Teatru Polskiego [dostęp 3.09.2024]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Adela_Artzt-Madalińska&oldid=74697013”