Przejdź do zawartości

Ákos Engelmayer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ákos Engelmayer
Data i miejsce urodzenia

1938
Segedyn

Ambasador Węgier w Polsce
Okres

od 10 października 1990
do 8 marca 1995

Poprzednik

István Roska

Następca

Gábor Hárs

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”

Ákos Engelmayer (ur. 1938 w Segedynie) – węgierski dziennikarz, historyk i wykładowca, dyplomata, w latach 1990–1995 ambasador Węgier w Polsce z akredytacją na Białorusi.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Uczestniczył w rewolucji węgierskiej 1956. Pracował jako zecer w związku z niemożnością podjęcia studiów w kraju. W latach 1962–1968 studiował etnografię na Uniwersytecie Warszawskim. Po ukończeniu studiów pozostał w Polsce, był zatrudniany m.in. jako przewodnik wycieczek oraz tłumacz. W latach 1970–1989 pracował w Interpressie (z przerwą na okres 1981–1982), gdzie był kierownikiem redakcji węgierskiej oraz szefem redakcji węgierskojęzycznego czasopisma „Polska”. W 1980 przystąpił do NSZZ „Solidarność”. W 1987 był współzałożycielem Solidarności Polsko-Węgierskiej.

Po przełomie politycznym premier József Antall powierzył mu funkcję ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego w Polsce, pierwszego po upadku komunizmu. W 1992 złożył listy uwierzytelniające Stanisławowi Szuszkiewiczowi jako ambasador na Białorusi (z rezydencją w Warszawie). Obie funkcje pełnił do 1995. Po odejściu z pracy w Ministerstwie Spraw Zagranicznych podjął się pracy wykładowcy historii Europy Środkowo-Wschodniej w Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku, współpracował również ze Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego.

Obecnie jest m.in. prezesem Wspólnoty Węgierskiej w Polsce[1]. Żonaty z Krystyną Golińską, mieszka w Podkowie Leśnej[2].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wspólnota Węgierska w Polsce [online], mojepanstwo.pl [dostęp 2017-11-19] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-19].
  2. Krystyna Golińska-Engelmayer, Byłam ambasadorową we własnym kraju, Wspomnienia Podkowian, „Podkowiański Magazyn Kulturalny”, nr 34, zima 2001/2002.
  3. M.P. z 1994 r. nr 59, poz. 512.
  4. Ákos Engelmayer nagrodzony odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej” | Instytut Felczaka Intézet [online], kurier.plus [dostęp 2022-04-21].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]