Przejdź do zawartości

51 Pułk Czołgów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
51 Pułk Czołgów
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1967

Nazwa wyróżniająca

Kościerski

Tradycje
Święto

9 maja

Rodowód

14 Pułk Czołgów

Kontynuacja

51 Pułk Zmechanizowany
64 Pułk Zmechanizowany

Organizacja
Numer

JW 1763[1]

Dyslokacja

Braniewo[2]

Rodzaj wojsk

Wojska pancerne

Podległość

16 Kaszubska Dywizja Pancerna

Czołg podstawowy pułku -T-55

51 Kościerski Pułk Czołgów – oddział wojsk pancernych Sił Zbrojnych PRL.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Powstał w 1952 roku jako 14 pułk artylerii pancernej. W 1955 roku dotychczasowy 14 pułk artylerii pancernej został przeformowany w 30 batalion czołgów i artylerii pancernej. Z kolei w kwietniu 1957 na bazie 30 bcz sformowany został 14 pułk czołgów średnich. W 1967, w wyniku przemianowania 14 pułku czołgów powstał 51 Kościerski pułk czołgów średnich. Oddział przez cały czas istnienia wchodził w skład 16 Kaszubskiej Dywizji Pancernej. Stacjonował w garnizonie Braniewo. W 1989, w ramach restrukturyzacji został przeformowany na 51 pułk zmechanizowany. Jednostka została w 1992 ponownie przeformowana na 64 Pomorski Pułk Zmechanizowany im. Strzelców Murmańskich, który ostatecznie został rozformowany w 1994 roku[3].

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Dowództwo i sztab

  • 5 kompanii czołgów – 16 T-55
  • 1 kompania piechoty - 10 KTO SKOT
  • bateria plot – 4 ZSU-23-4, wcześniej były 57-demki
  • kompania rozpoznawcza – 7 BRDM-2
  • kompania saperów – 4 BLG, BRDM-2, 5 SKOT
  • kompania łączności
  • kompania medyczna
  • kompania remontowa
  • kompania zaopatrzenia
  • pluton ochrony i regulacji ruchu
  • pluton chemiczny

Dowódcy pułku

[edytuj | edytuj kod]
  • mjr Roman Hrobak (10.1952-01.1954)
  • mjr Antoni Rodziewicz (01.1954-12.1958)
  • ppłk Stefan Goldfarb (12.1958-11.1960)
  • mjr Józef Musiał (11.1960-02.1962)
  • mjr Stanisław Majewski (02.1962-09.1963)
  • ppłk dypl. Mieczysław Korzeniowski (09.1963-05.1968)
  • ppłk dypl. Władysław Szczotka (05.1968-10.1972)
  • ppłk dypl. Ryszard Kaczorowski (10.1972-02.1974)
  • ppłk Jerzy Romaniuk (02.1974-07.1976)
  • mjr dypl. Ryszard Błażejczyk (07.1976-03.1978)
  • kpt. dypl. Edward Posadzy (03.1978-04.1979)
  • mjr dypl. Józef Chochulski (04.1979-04.1981)
  • mjr dypl. Józef Winko (04.1981-12.1983)
  • ppłk dypl. Krzysztof Skarbowski (12.1983-10.1987)
  • ppłk dypl. Roman Grabarczyk (1987-1989)
  • mjr dypl. Wojciech Roszak (10.1989-06.1994)[4]

Przekształcenia

[edytuj | edytuj kod]

14 pułk czołgów i artylerii pancernej → 14 pułk czołgów51 Kościerski pułk czołgów51 pułk zmechanizowany64 Pomorski pułk zmechanizowany

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki Ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa: Wydaw. Min. Obrony Narodowej 1987.. ISBN 83-11-07419-4.
  • Kazimierz Czernikowski, 16 Pomorska Dywizja Zmechanizowana im. Króla Kazimierza Jagiellończyka, Drukarnia W&P Edward Waszkiewicz, Elżbieta Panter s. c., Malbork 2001, ISBN 83-86590-02-5.