Przejdź do zawartości

Agriotherium

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Agriotherium
Wagner, 1837[1]
Okres istnienia: 9–2 mln lat temu
9/2
9/2
Ilustracja
Czaszka Agriotherium pod wieloma kątami
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Podrząd

psokształtne

Rodzina

niedźwiedziowate

Podrodzina

Ailuropodinae

Rodzaj

Agriotherium

Typ nomenklatoryczny

Ursus sivalensis Falconer & Cautley, 1836

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Agriotherium wymarły rodzaj ssaków drapieżnych z rodziny niedźwiedziowatych (Ursidae).

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Global Biodiversity Information Facility podaje, że szczątki przedstawicieli tego rodzaju były znajdywane na terenach Stanów Zjednoczonych, Meksyku, Hiszpanii[6], Francji, Polski (niedaleko miejscowości Węże[7]), Ukrainy, RPA, Etiopii oraz Chin[8].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie szczątków zwierząt znajdowanych w różnych częściach świata wyróżniono kilka gatunków Agriotherium, spośród których Agriotherium africanum pozostaje najlepiej zbadanym (głównie z powodu zachowania się najbardziej kompletnych szkieletów[9]). Badania poszczególnych części szkieletu (a w szczególności fragmentów czaszki) dały podstawę do przypuszczenia, że gatunki Argiotherium oraz blisko spokrewniony z nimi rodzaj Arctodus były największymi lądowymi mięsożercami (przy założeniu, że niedźwiedzie uzna się za zwierzęta wszystkożerne).

Wkład w badania nad Agriotherium miał polski paleontolog, Jan Stach, który analizował szczątki zwierzęce w brekcji w rezerwacie przyrody Węże.

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Agriotherium: gr. αγριος agrios „dziki”, od αγρος agros „pole”; θηριον thērion „dzike zwierzę”, od θηρ thēr, θηρος thēros „zwierzę”[10].
  • Amphiarctos: gr. αμφι amphi „wątpliwy”; rodzaj Ursus Linnaeus, 1758 (niedźwiedź)[11]. Gatunek typowy: Ursus sivalensis Falconer & Cautley, 1836.
  • Sivalarctos: Siwalik, północne Indie; rodzaj Ursus Linnaeus, 1758 (niedźwiedź)[12]. Nowa nazwa dla Amphiarctos de Blainville, 1841.
  • Hyaenarctos: gr. υαινα υaina „hiena”; αρκτος arktos „niedźwiedź”[13]. Gatunek typowy: Ursus sivalensis Falconer & Cautley, 1836.
  • Lydekkerion: Richard Lydekker (1849–1915), brytyjski geolog, paleontolog, biogeograf[14]. Gatunek typowy: Hyaenarctos palaeindicus Lydekker, 1878.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należały następujące gatunki[15]:

  • Agriotherium aecuatoriale Morales, Pickford & Soria Mayor, 2005
  • Agriotherium africanum Hendey, 1972
  • Agriotherium hendeyi Jiangzuo & Flynn, 2020
  • Agriotherium inexpetans Qiu, Xie & Yan, 1991
  • Agriotherium insigne (Gervais, 1853)
  • Agriotherium intermedium Stach, 1957
  • Agriotherium myanmarense Ogino, Egi, Thein, Htike & Takai, 2011
  • Agriotherium palaeindicum (Lydekker, 1878)
  • Agriotherium roblesi Morales & Aguirre, 1976
  • Agriotherium schneideri Sellards, 1916
  • Agriotherium sivalense (Falconer & Cautley, 1836)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. J.A. Wagner. Paläontologische Abdandlungen. „Gelehrte Anzeigen der Königlich Bayerischen Akademie der Wissenschaften zu München”. 5 (170), s. 335, 1837. (niem.). 
  2. Blainville 1839–1864 ↓, s. 96.
  3. Blainville 1839–1864 ↓, s. 114.
  4. R. Owen: Odontography; or, A treatise on the comparative anatomy of the teeth; their physiological relations, mode of development, and microscopic structure, in the vertebrate animals. Cz. 1. London: H. Baillière, 1845, s. 505. (ang.).
  5. Ch. Frick. The Hemicyoninae and an American Tertiary bear. „Bulletin of the United States National Museum”. 56 (1), s. 64, 1926. (ang.). 
  6. Plinio Montoya i inni, Fossil large mammals from the early Pliocene locality of Alcoy (Spain) and their importance in biostratigraphy, „Geodiversitas”, 28 (1), 2006, s. 137–173.
  7. Jan Stach. Agriotherium intermedium n.sp. from the Pliocene bone breccia of Weze. „Acta Palaeontologica Polonica”. II (1), s. 1–17, 1957. (ang.). 
  8. GBIF. [dostęp 2007-12-09].
  9. Boris Sorkin. Ecomorphology of the giant short-faced bears Agriotherium and Arctodus. „Historical Biology”. 18. 1, s. 1–20, 2006. 
  10. Palmer 1904 ↓, s. 85.
  11. Palmer 1904 ↓, s. 94.
  12. Palmer 1904 ↓, s. 634.
  13. Palmer 1904 ↓, s. 333.
  14. lydekkeri, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-20] (ang.).
  15. J. Zijlstra: Agriotherium. Hesperomys project. [dostęp 2022-02-20]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]