Przejdź do zawartości

Aleksander Barszczewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Aleksander Barszczewski, ps. Aleś Barski (ur. 2 listopada 1930 w Bondarach koło Białegostoku, zm. 27 marca 2022 w Warszawie[1]) – polski oraz białoruski pisarz i poeta.

Ukończył filologię słowiańską na Uniwersytecie Łódzkim. W 1974 uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Warszawskim, broniąc pracę dotyczącą twórczości Jakuba Kołasa. W 1990 uzyskał stopień doktora habilitowanego za rozprawę z dziedziny folklorystyki białoruskiej. Odbył staż naukowy w ZSRR.

Debiutował w 1959 roku, jako poeta białoruski, w tomie zbiorowym Ruń. Był działaczem Białoruskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego.

W latach 1975 – 2004 kierował Katedrą Filologii Białoruskiej na Uniwersytecie Warszawskim. Współpracował z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim i Uniwersytetem Marii Curie-Skłodowskiej. W 1993 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego w Mińsku. Od 1993 roku był przewodniczącym Komitetu Głównego Olimpiady Języka Białoruskiego w Polsce.

Twórczość wybrana

[edytuj | edytuj kod]

Prace naukowe

[edytuj | edytuj kod]
  • Białoruska obrzędowość i folklor wschodniej Białostocczyzny, Białystok 1990.
  • Tworcy biełaruskaha litaraturnaha ruchu u Polszczy. 1958-1998, Warszawa 2001.
  • Biełaruskaja emihracyjnaja piśmowaść, Warszawa 2004.

Tomiki poezji wydane pod pseudonimem Aleś Barski

[edytuj | edytuj kod]
  • Belaveżskija matywy (1962)
  • Żniven slou (1967)
  • Liryčny puls (1987)

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]