Przejdź do zawartości

Altaria

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Altaria (z łac. altare – ołtarz, fundusz albo zapis na utrzymanie ołtarza lub kaplicy w kościele[1]) – rodzaj fundacji (prebendy) kościelnej, której celem jest sprawowanie kultu przez altarystę przy wyznaczonym specjalnie do tego celu ołtarzu. Uposażenie altarii było związane z ołtarzem w kościele kolegiackim lub parafialnym, rzadziej innym.


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Józef Maroszek, Staropolskie altarie kościelne „Drogi Miłosierdzia” – Miesięcznik Archidiecezji Białostockiej [nr 10(122), październik 2020], s. 30, http://dm.archibial.pl/numer/122/.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Altaria, w: Encyklopedia Katolicka, T. 1, A i ßW – Baptyści, red. F. Gryglewicz, R. Łukaszyn, Z. Sulowski, Lublin 1985, s. 387–389.