Przejdź do zawartości

Bartolomé Mitre

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bartolomé Mitre Martínez
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 czerwca 1821
Buenos Aires

Data i miejsce śmierci

19 stycznia 1906
Buenos Aires

Prezydent Argentyny
Okres

od 12 października 1862
do 12 października 1868

Poprzednik

Juan Esteban Pedernera

Następca

Domingo Faustino Sarmiento

podpis

Bartolomé Mitre Martínez (ur. 26 czerwca 1821 w Buenos Aires, zm. 19 stycznia 1906 tamże) – argentyński polityk, wojskowy i pisarz. Prezydent Argentyny w latach 18621868.

Jego rodzina miała greckie korzenie. Był liberałem, przeciwnikiem dyktatora Juana Manuela de Rosasa, który formalnie był gubernatorem prowincji Buenos Aires. Wyemigrował do Urugwaju, gdzie był dziennikarzem i żołnierzem – w 1846 Fructuoso Rivera nadał mu stopień oficerski urugwajskiej armii. Mieszkał również w Boliwii, Chile i Peru.

Do Argentyny powrócił w 1852, po klęsce Rosasa w bitwie pod Caseros. W następnym roku przyjęto konstytucję, w myśl której Argentyna stawała się federacją. Spowodowało to sprzeciw Buenos Aires, na czele buntu stanął Mitre. Do zjednoczenia kraju doszło na początku lat 60., zadecydowały o tym dwie bitwy między siłami federalnymi dowodzonymi przez de Urquizę a wojskami prowincji Buenos Aires: pod Cepedą (1859) i Pavón (1861). Prowincja Buenos Aires została włączona do republiki (i wkrótce, jako najbogatsze terytorium kraju, ją zdominowała), w październiku 1862 Mitre został wybrany prezydentem.

W czasie wojny paragwajskiej był początkowo głównodowodzącym sił trójprzymierza (Argentyna, Brazylia, Urugwaj), mimo iż główny ciężar prowadzenia walk spoczywał na wojskach brazylijskich. Wojna zakończyła się w 1870, dwa lata po tym jak Mitre na stanowisku zastąpił Domingo Faustino Sarmiento, a Argentyna zyskała część spornego terytorium.

W późniejszych latach zajmował się głównie pisaniem. Był autorem prac historycznych (opublikował prace o Manuelu Belgrano – 1887 i José de San Martínie – 1890[1]), poetą oraz tłumaczem. Przetłumaczył między innymi Boską komedią Dantego. 4 stycznia 1870 założył La Nación, istniejący do dziś dziennik. W 1890, w obliczu kryzysu spowodowanego rządami Miguela Ángela Juáreza Celmana, znalazł się wśród założycieli partii Unión Cívica. W następnym roku ugrupowanie się podzieliło na Unión Cívica Nacional z Mitre jako liderem i na istniejącą do dziś Unión Cívica Radical.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • J. Wojtczak Wojna paragwajska 1864-1870 Bellona Warszawa 2011