Przejdź do zawartości

Bezbożnik przy pracy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bezbożnik przy pracy
Безбожник у станка
Ilustracja
Numer 15 „Bezbożnika przy pracy” z 1929 z okładką ukazującą Jezusa Chrystusa wywożonego przez robotników z fabryki na taczce
Częstotliwość

dziennik

Państwo

 ZSRR

Organ prasowy

Związek Wojujących Bezbożników

Tematyka

antyklerykalna

Pierwszy numer

1923

Ostatni numer

1931

Bezbożnik przy pracy (ros. Безбожник у станка) – dziennik wydawany w latach dwudziestych XX wieku w Związku Radzieckim, zajmujący się tematyką antyreligijną, antyklerykalną oraz ateistyczną[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Bezbożnik (czasopismo).

Pismo ukazywało się codziennie od 1923 roku i było jednym z dwóch czasopism ateistycznych. Drugim był miesięcznik „Bezbożnik”. Oba pisma nie tylko występowały przeciw religii, ale wchodziły także w polemikę ze sobą. „Bezbożnik przy pracy” posługiwał się głównie ostrą karykaturą i satyrą, mając za zadanie uderzyć w religię: rozbić ją na kawałki, wytępić tę hołotę jak chwasty. Dziennik „Bezbożnik przy pracy” był przeciwieństwem miesięcznika „Bezbożnik”, który był jego łagodniejszą wersją i powoływał się na tezę Włodzimierza Lenina, że walkę z religią należy prowadzić w oparciu o podstawy naukowe, bez korzystania ze środków administracyjnych i bez obrażania zwykłych wiernych[2].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Anna Shternshis, Soviet and Kosher: Jewish Popular Culture in the Soviet Union, 1923–1939, Indiana University Press, 2006, p. 150–155. ISBN 0-253-21841-1
  2. Hansjakob Stehle, Tajna dyplomacja Watykanu Warszawa 1993, s.52.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tajna dyplomacja Watykanu. Papiestwo wobec komunizmu (1917-1991). Hansjakob Stehle. Warszawa: Real Press, 1993, s. 52. ISBN 83-85878-01-7.