Przejdź do zawartości

Dobieg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dobieg – faza lądowania polegająca na wyhamowaniu statku powietrznego po zetknięciu się podwozia z ziemią.

Długością dobiegu nazywa się drogę przebytą przez lądujący samolot od momentu zetknięcia z ziemią do czasu zatrzymania się. Długość dobiegu samolotu determinuje wymiary lotnisk.

Skrócenie dobiegu uzyskuje się poprzez zastosowanie:

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]