Dyskusja:Konstytucja Królestwa Polskiego

Czynne prawo wyborcze uzyskały osoby po ukończeniu 21 roku życia i mające prawa obywatelskie. - chyba oczywiste jest, że kobiety nie miały prawa głosu? --Piotr Konieczny aka Prokonsul Piotrus Słucham? 20:14, 19 sty 2007 (CET)[odpowiedz]

niestety, wtedy i jeszcze dużo później, w bardziej demokratycznych ustrojach, panie nie miały prawa głosu. Pewne wyjątki w Ameryce czy w Szwecji jeszcze w XVIII wieku [1] tylko potwierdzały regułę.

Artykuł wymaga weryfikacji. Cytat "czynne prawo wyborcze uzyskały osoby po ukończeniu 21 roku życia i mające prawa obywatelskie.

bierne prawo wyborcze przyznano:

- osobom umiejącym pisać i czytać (cenzus wykształcenia).

- osobom opłacającym znaczny podatek (cenzus majątkowy)."

Umiejącym czytać i pisać...

Czynne prawo (wybierania) omawiały artykuły 125, 127 i 131.

Art.125 konstytucji [2] "Szlachta właściciele każdego powiatu, zebrani na sejmikach, wybierają jednego posła, dwóch członków rady wojewódzkiej i układają listę kandydatów na urzędy administracyjne." Art.127 "Na sejmikach wotować nie mogą [jak] tylko szlachta w księgę obywatelską szlachty powiatu wpisani, używający praw obywatelskich, mający lat dwadzieścia jeden skończonych i posiadający własność gruntową." Art. 131 "Do zgromadzeń gminnych przypuszczonym będzie: 1) każdy obywatel właściciel nieszlachcic opłacający z swej własności gruntowej jaki bądź podatek; 2) każdy rękodzielnik i przełożony nad czeladzią warsztatową, każdy kupiec mający własny zapas w sklepie lub w magazynie wartości dziesięciu tysięcy złotych polskich; 3) wszyscy plebani i wikariusze; 4) profesorowie, nauczyciele i inne osoby mające sobie powierzone oświecenie publiczne; 5) każdy artysta znakomity z talentów, znajomości lub przysług uczynionych bądź handlowi, bądź kunsztom."

Zaś bierne prawo (kandydowania) art. 121 "Aby być obranym na członka izby poselskiej, trzeba mieć lat trzydzieści skończonych, być w używaniu praw obywatelskich i opłacać podatku najmniej złotych polskich sto."

Albo "trzy stany sejmujące, tj. król, Senat i Izba Poselska miały pełnię władzy prawodawczej." bez urazy ale to pojęcia z czasów sprzed Konstytucji 3 Maja. Podobnie "król (...) jako jedyny stan sejmujący dysponował inicjatywą ustawodawczą." Konstytucja 1815 nie używała takich pojęć. Art. 161 "Niniejsza ustawa konstytucyjna będzie rozwinioną przez statuta organiczne. Które by z nich nie były wydane niezwłocznie po ogłoszeniu ustawy konstytucyjnej, będą poprzedniczo roztrząsane w Radzie Stanu." Statuty te wydawał car bez udziału Sejmu (podobnie jak król saski dekrety w Księstwie Warszawskim), miał więcej niż tylko wyłączną inicjatywę ustawodawczą. Art. 163 "Cokolwiek nie jest przedmiotem statutu organicznego lub księgi praw i cokolwiek nie powinno być odesłanym do sejmu podług jego atrybucji, będzie urządzonym przez postanowienia królewskie lub przez przepisy rządowe. Statuta organiczne i księgi praw nie mogą być miarkowane lub zmieniane, jak tylko przez panującego i przez obydwie izby sejmu." Jak widać brak pojęcia stany sejmujące. Pilot Pirx (dyskusja) 22:25, 20 sie 2012 (CEST)[odpowiedz]