Przejdź do zawartości

Góry Królowej Fabioli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Góry Królowej Fabioli
Kontynent

Antarktyda

Długość

50 km

Położenie na mapie Antarktyki
Mapa konturowa Antarktyki, u góry nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Góry Królowej Fabioli”
71°30′S 35°40′E/-71,500000 35,666667

Góry Królowej Fabioli[1] (ang. Queen Fabiola Mountains, fr. Monts Reine Fabiola, nor. Dronning Fabiolafjella, jap. 大和山脈西, (trl) Yamato Sanmyaku) – antarktyczny łańcuch górski o długości ok. 50 km, złożony z siedmiu masywów, leżący na Ziemi Królowej Maud ok. 140 km na południowy zachód od Lützow-Holm Bay.

Łańcuch został nazwany za pozwoleniem króla Belgów Baudouina I imieniem jego żony królowej Fabioli[2].

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Góry leżą na Ziemi Królowej Maud, ok. 140 km na południowy zachód od Lützow-Holm Bay[2].

Łańcuch ma ok. 50 km długości i składa się z siedmiu mniejszych masywów ułożonych na linii północ-południe[2]. Zbudowane są ze skał metamorficznych, skał sjenitowych i granitowych[3]. Tworzą barierę zatrzymującą postęp śródlądowego lodowca[2].

Góry Królowej Fabioli zostały odkryte i sfotografowane z samolotu Belgijskiej Wyprawy Antarktycznej 8 października 1960 roku[2]. W listopadzie i grudniu 1960 roku góry badała Japońska Antarktyczna Wyprawa Badawcza, która przeprowadziła badania geologiczne i geomorfologiczne[2]. Wyprawa japońska określała góry mianem „Gór Yamato”[2].

W 1969 roku kolejna wyprawa znalazła w górach dziewięć meteorytów, co zapoczątkowało serię intensywnych poszukiwań meteorytów przez wyprawy japońskie i amerykańskie[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Antarktyka. „Nazewnictwo geograficzne Świata”. 8, s. 27, 2006. Główny Urząd Geodezji i Kartografii. [dostęp 2018-06-30]. 
  2. a b c d e f g COMPOSITE GAZETTEER OF ANTARCTICA: Queen Fabiola Mountains. [dostęp 2018-07-03]. (ang.).
  3. K. Shiraishi i inni.: Geology and petrology of Yamato Mountains. W: R. L. Oliver, P. R. James, J. B. Jago: Antarctic Earth Science. Cambridge University Press, 1983, s. 50–53. ISBN 978-0-521-25836-4. (ang.).
  4. Hideyasu Kojima: The history of Japanese Antarctic meteorites. W: Gerald Joseph Home McCall, A. J. Bowden, Richard John Howarth: The History of Meteoritics and Key Meteorite Collections: Fireballs, Falls and Finds. Geological Society of London, 2006, s. 291–303. ISBN 978-1-86239-194-9. [dostęp 2018-07-03]. (ang.).